Elinizdeki kitabın yazarı Mehmet Ayhan, benim yaklaşık 55 yıllık ağabeyim. Isparta Gönen İlköğretmen Okulu’na girdiğimde o, son sınıfta idi. Yedi sekiz ay sonra öğretmen olacaktı. Köy ilkokullarını bitirip gelmiş, yoksul ve görgüsüz çocuklardık.
Elektriği, karyolayı, metal çatal kaşığı, birçok yemek türünü burada ilk gördük. Bu gereçleri kullanmak, yemeklere alışmak öyle zor gelmişti ki... Üstelik hiç bilmediğimiz bir çalgıyı (mandolin) da çalacakmışız!...
Mehmet Ağabey, okulun saz ekibinde kemancı idi. Sabah topluca oynadığımız halkoyunlarının, (milli oyunlar denirdi) müziğini bu ekip çalıyordu. Mandolini bilenimiz bile yok denecek kadar azdı. Neyse ki önümüzde Mehmet Ağabey gibi örnekler, bizim gibi yetişmiş halden anlayan öğretmenlerimiz vardı. Mehmet Ağabey, bugün de müziği, kemanı bırakmadı. Çalmayı ve onu öğretmeyi sürdürüyor.
Yazarımız, bu kitapta, meslek yaşamından damıttığı bilgileri ve deneyimleri, zaman zaman müzik, mizah, yaşanmış öykülerle tatlandırıp sunuyor. Bunu yaparken kendisini olabildiğince geri çekiyor. Tüm ısrarlarıma karşın, yakın çevresine, öğretmenlik ve müfettişlik yaşamına ait oldukça ilginç ve özgün sahneleri “özel” sayıp yansıtmadı. Ne yapalım, biz ondan daha iyi bilecek değiliz ya. Ne de olsa o ağabey... Belki ileride onları da yayımlar. Beynine ve eline sağlık Mehmet Ağabeyim.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
