“Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda bana bunu da yaptınız.” sözleriyle başlıyor Oğuz Atay’ın güncesi. Son yıllardaki yalnızlığından kitaplarının yazım sürecine kadar pek çok şeyi not düşüyor günlüklerinde Atay. Kendisini ısrarla anlamayan ya da anlamak istemediği için gözden uzak tutanlara tepki olarak da okunabilecek Günlük, Oğuz Atay’ın iç dünyasının kapılarını ardına kadar açıyor.