Mut

Zeynep Kasap’ın şiiri tek solukta okunabilen, gündelik hayatın içinden gelen naif duyarlılıklara bezenmiş bir hüzün ve umut şiiri. Hepimizin onlarca kez önünden geçip de görmediği küçük detayları yer yer oya gibi  işlemiş şiirinde. Tam “işte şairin öldüğü an” derken bir bakıyorsunuz şair küllerinden doğmuş, tıpkı “ bir ısırıktan sonra rastgele atılan can eriği gibi atıldım ve düştüm yere öylece” dedikten kısa bir süre sonra dalların da yeşiller yemişler büyüyen bir ağaca dönüşüvermesi gibi dizelerinde.  Okudukça yeni bir gözle bakmanın şaşkınlığını yaşayacaksınız kenarda köşede görmediklerinize, bahçedeki kirpiye, balkondaki serçeye...