Sosyal Güvenlik Hukuku Mevzuatı

-Primli Sosyal Güvenlik Sistemine İlişkin Kanunlar
-Primli Sosyal Güvenlik Sistemine İlişkin Yönetmelikler
-Primsiz Sosyal Güvenlik Sistemine İlişkin Kanunlar
-Primsiz Sosyal Güvenlik Sistemine İlişkin Yönetmelikler
-Bireysel Emeklilik Sistemine İlişkin Kanun ve Yönetmelikler

Sosyal güvenlik hukuku, bireylerin hastalık, sakatlık, yaşlılık, doğum gibi fizyolojik ve işsizlik, aile kurma, konut, ölüm gibi sosyo-ekonomik risklere karşı güvenliğini sağlamayı amaçlayan bir sosyal programlar bütünüdür. Bu ve bunun gibi risklere karşı bireye güvenlik sağlayan sistem, bazen bireyin finansmana prim adı altında maddi katılım sağlamasını aramakta, bazen ise prime gerek duyulmaksızın bu güvenlik sistem tarafından sağlanmaktadır. İlkine primli sosyal güvenlik, ikincisine ise primsiz sosyal güvenlik sistemi adı verilmektedir.

Sosyal güvenlik hukuku, bu iki sistemi de kullanarak sosyal güvenliği sağlamayı amaç edinen hukuk disiplinidir. Sosyal güvenlik hukukuna ilişkin kitaplarda, genellikle bu ayırım göz önünde bulundurulmakta, buna bir de bireysel emeklilik sistemi eklenmektedir. Sözü edilen ayırımı, sosyal güvenlik hukuku mevzuatına ilişkin bir derleme çalışmasında da göz önünde bulundurmakta yarar vardır.

Bireyleri ilgilendiren, fizyolojik veya sosyo-ekonomik risk olarak değerlendirilen hususlardaki gelişmeler ve değişiklikler sosyal güvenlik mevzuatında değişikliğe neden olmakta, bu durum da, sosyal güvenlik hukuku mevzuatının takibini güçleştirmektedir. Bu konudaki kitap veya mevzuat derlemesine yönelik çalışmalar, adeta deniz kenarında kumdan şato yapmaya benzemektedir. Bir dalgayla adeta yok olma veya anlamsız hale gelme ile karşı karşıya bulunmaktadır.

Bu çalışma, esas itibariyle bir mevzuat hukuku olan sosyal güvenlik hukukunun mevzuat takibinin kolaylaştırılması amacıyla primli sosyal güvenlik sistemi-primsiz sosyal güvenlik sistemi ve bireysel emeklilik sistemi ayırımı esas alınarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada anayasa, kanun, tüzük ve yönetmelik tarzındaki mevzuat hükümleri yer almış, tebliğ ve esas tarzındaki idarenin düzenleyici işlemlerine ise yer verilmemiştir. Hatta yapılan derlemede, konuya ilişkin tüm tüzük ve yönetmeliklere yer verildiğinde, kitabın hacminin kullanımı zorlaştıracak boyuta ulaşması nedeniyle, bazı mevzuat hükümlerinin sadece isimlerine yer verilmekle yetinilmiş, bunların yayımlandığı resmi gazete tarih ve sayısı da belirtilmiştir. Bu tercih yapılırken sosyal güvenlik hukuku açısından önemi, önceliği, uygulama alanı ve yoğunluğu gibi kriterler göz önünde bulundurulmuştur.