“Şiirdeki gibi biz de göze geldik; kıskandılar bizi” dedi karım. Birkaç damla gözyaşı vardı gözlerinde, yanaklarına doğru sızıyor, gözlerini benden sürekli kaçırıyordu. Yüzünü tuttum, yüzüme çevirdim, elimi omzuna koydum; sarıldım ona,
“Boş ver artık! bak Tagor ne demiş: ‘Hayat, içinde daima yeni ezgiler çıkan bir flüt gibidir.’ Biz de yeni ezgilerle avunalım...”
Gözlerime döndü, sanki gözleri değil yüreği bakıyordu bana. Birden ve dünyanın en güzel, en sıcak gülümsemesiyle:
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
