Zonguldaklı Şair: Rüştü Onur

"Salah, sana mektup yazmak niyetinde değildim. Çünkü bu hafta içinde muhakkak oraya gelecektim. Sanatoryum, sıramın geldiğini bildirdi. "Gel" deninceye kadar Amele Birliği Hastanesi’nde yatacağım. Bunu ben değil doktorlar istiyor. Muzaffer Tayyip’le (Uslu) yan yana yatacağız. Zavallı çocuk bir aydır yatıyor. Beni görünce kim bilir ne kadar sevinecek. Bahtsız iki şair yarın aynı koğuşta yan yana ölümü düşünecekler. Salah, her şeyden nefret ediyorum. Biz hastayız. Bakılmak lazım, hani para, hani sanatoryum, hani şefkat? Altı aydır sıra bekliyorum. Ağır hasta olsaydık, sanatoryum emri, biz toprağa girdikten sonra gelecekti. Hayat bu. Tuttuğum her kapının kulpu elimde kaldı. Güvendiğim bütün dağlara kar yağdı ve ben bütün şiirlerimi mahrumiyet içinde yazdığım halde onlarda neden saadet kokuyor? Saadeti ömrümde bir kere olsun tatmış adam değilim. Ve bütün insanlara haykırıyorum: ‘Ben sizi düşünüyorum sizin beni düşünmediğinizi bildiğim halde’. Ne yazayım kardeşim? Ben zaten yazılmış bir mektubum ki bütün postalar bırakacak yer bulamadılar." -Rüştü Onur-