Adamın Abdalı Kaleci Olur

Babil’in Yorumu

Kalecinin yalnızlığı üzerine çok şey yazılıp çizildi bugüne kadar. Takım sporları içerisinde hiçbir mevki, futboldaki kalecilik kadar “yalnızlık” barındırmıyor çünkü. Hata yapma hakkının bulunmadığı bu mevkiin çok büyük isimleri olduğu gibi, ismi parlamayıp yaşadıklarıyla öne çıkan isimleri de var. Fatih Uraz, onlardan biri. Çoğu futbolseverin “İngiltere’den sekiz gol yiyen kaleci” olarak hatırladığı Uraz, futbolun maddi yönüyle değil, barındırdığı insan hikâyeleriyle anıldığı bir dönemin oyuncusu. Adamın Abdalı Kaleci Olur da bu dönemin okuması hayli keyifli bir vesikası.

İngiliz futbol kültüründe kalecilerin (bir de sol açıkların!) hafif deli olduğuna inanılır. "Adamın aptalı kaleci olur," diye bir söz de var. Öyle ya, kim gönüllü yapar bu mesleği? Bir anlık bahtsızlığın ya da tümüyle çaresiz bir golün, sayısız mükemmel kurtarışla kazanılmış alkışları anında unutturuvermesini kim sineye çeker? Ama "aptal" yerine "abdal" demeliyiz galiba. Dünyadan ve benliğinden geçmiş ermiş kişilere, derviş gönüllülere dendiği gibi... Fatih Uraz, kaleciliğin kitabını yazdı! Uraz, kılık kıyafetlerinden ruh hallerine, gurur ve sevinçlerine... bu abdalların dünyasını anlatıyor. Kendi zengin deneyiminden anıların yanı sıra, pek çok meslektaşının yaşadıklarından sahneler aktarıyor. Dünyanın ve Türkiye’nin çok sayıda ünlü kalecisini ince ince değerlendiriyor, beş penaltı atarcasına... Kaleciliğin "sırları" nelerdir? Hangi kalecilik usulü en "doğrusu"dur, hangi kaleciler sahiden en büyüktü? Kaleyi savunan yalnız adamların teknik ve taktik ustalıklarını, her futbolseverin ilgisini çekecek bir iştah ve genişlikle anlatıyor. Fikret Doğan’ın artistik bir plonjon kadar nefis önsözüyle...