Hepimizin başına gelen bir şey vardı. Her senaryosuna hakim olup da finali başkasının yazdığı o film... Vardı ya hani. Yazıldığı gibi durmayan! Okunduğu gibi yaşanmayan... Üç harf dedikleri! Hiçbir alfabeye sığmayan. Aşk... Bizim ortak yanımız. Ortak yanımız; ama hep bir başımıza ağladığımız...
Yalnızlığımız kimimizi yazmaya; kimimizi de okumaya itti! Ben yazmayı tercih ettim; çünkü kaybettim! Kaybettik! Unutma, kaybedenler daha çabuk bulur birbirini...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
