Aspa-Hana'nın, Sonunda gölgelerden sıyrılıp çıkmıştı insanım. Gözlerini içindeki aydınlığa çevirmişti tüm kâinatı orada seyretmişti. diyerek masalının özsuyunu insanlara sunmasından hemen sonra, Derken suskunluk oldu yeniden. Ah, o suskunluk ânı hiç olmasaydı! çığlığıyla insanın "kırılgan, kuru, kavruk bir kabuğa" dönüşmesine gösterdiği tepki, insanoğlunun içsel aydınlanmadan dışarlıklı şir tapınıma yönelmesine, başka deyişle, bir akarsuyla bir insanın doğumunu ve bir gizi paylaşması yerine, ona boyun eğmeyi kabullenmesine bir ağıttır sanki.
İster Maya, ister Hatti, ister Gitano, isterse Mohikan olsun, insanın doğasına yaşancılaşmadığı, suyla, ateşle, rüzgârla kardeş olduğu:
O yalansız duru ilk Yitik evren'e yeniden bakmaya çağırıyor bizi şiirsel masalında Aspa-Hana." Alova
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
