Ateşpare Seti (Beş Kitaplık Kutulu Set)

ATEŞPARE - CANAVAR MI KAHRAMAN MI?

Kibrim, benim cesaretim.
Hırsım, yaşama sebebim.
Zekâm, silahım.

Adalet peşinde koşarken kendi kimliğini kaybeden bir seri katil: Aşkın. Üstün zekâsı ve kan dondurucu oyunlarıyla yıllardır yakalanamayan, kimliği bulunamayan, tüm dünyanın aradığı, kurnaz oyunları sayesinde herkesin onu erkek sandığı Aşkın, namıdiğer V. 
Bu korkutucu seri katilin son kurbanıysa Cebonayan adlı gizli bir örgütün lideri Ateş Alanguva’dır.

Aşkın bu zamana kadar hiçbir işinde başarısız olmamıştır, bu kurbanında da başarılı olacağını düşünür ve kibrine yenilerek Ateş Alanguva’nın peşine düşer. Ancak Aşkın’ın bilmediği
bir şey vardır. 

Ateş arkasına aldığı yeraltı dünyası ve dünyayı dize getirecek teknolojileri ile en az Aşkın kadar zeki ve tehlikelidir.

Aşkın ve Ateş’in yolları kesiştiğinde, önlenemez bir güç savaşının içinde bulurlar kendilerini. Ancak ikisinin de hesaba katmadığı şey, girdikleri bu savaşın içinde birbirlerine duydukları karşı konulmaz çekimdir. 

Korkmuyordum, ne karanlıktan ne gürleyen gök gürültüsünden ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm; ben zarar görmez, ben zarar verirdim.

BEN BİR KATİLDİM.
BU BİR SIFAT DEĞİLDİ.
BU BENİM MESLEĞİMDİ.

ATEŞPARE 2  - TUTUKLU ZİHİNLER ZİNDANI

Aramızdaki fark buydu.
Ben karanlık tarafımdan kaçarken o kendi karanlığına koşuyordu.

Aşkın’ın cinayetleri, Ateş’in teknolojisi, ortak düşmanlar, çıkar çatışmaları arasında birbirine âşık olmaktan kaçamayan iki azılı suçlunun hikâyesi artık içinden çıkılmayacak kadar derin bir hal almıştır. Aşkın bir yandan adalet için savaşmaya devam ederken bir yandan da Ateş’e kendisini kaptırır.  

Gizemli düşmanlar, karanlık geçmişler ve mucize sanılan felakete gebe teknolojiler, Aşkın ve Ateş’in etrafını sarmıştır. İkisi de en büyük düşmanıyla yüzleşmeye adım adım yaklaşırken aralarındaki tutku ve sevginin ne denli büyük olduğunu da birlikte göreceklerdir. 

Aralarındaki kopmaz bağ hırsın, nefretin ve aşkın ortaya çıkardığı sırlarla dolu bir acının eseridir. 

Umut da en az kibir kadar tehlikeli bir duyguydu çünkü gerçekleşmeyecek umutlar da sahibini öldürürdü ve
bunu kibir gibi silahla yapmazdı.

ATEŞPARE 3 - KIRIK YOK OLUŞLAR

O benim Ateşpare’mdi, karşımdaydı ama sanırım artık benim değildi.

Ateş ve Aşkın için yeni bir çağ başlamak üzeredir. Üstelik bu devrim sadece ikisini değil, bütün ülkeyi etkisi altına alacaktır. Geçmişten gelen korkunç sırlar, ihanetler ve acılar gün yüzüne çıkmaya başlarken büyük kayıplar verilecek bir savaşa girmek üzeredirler. Öyle ki Aşkın’ın, Ateş’le artan bağlarının tutkusunu yaşamaya fırsat bulamadan öğrendiği gerçeklerle dünyası altüst olur. Kendini gösteren bu yeni sırlar onun bile aklının almayacağı kadar karmaşıktır. 
Aşkın öğrendiği yeni gerçeklerin ve verdiği büyük kayıpların üzerine gönüllü bir teslimiyet gösterip kelepçelere ve parmaklıklara gittikçe yaklaşırken aslında yeni bir hayatın başlangıcında olduğunun farkında değildir. 
Ateş’le yaşadıkları büyük aşka rağmen bir kez daha karşı karşıya gelmek zorunda kalırlar ancak ikisinin de iyi bildiği bir gerçek vardır: Ateş ve Ateşpare’yi kimse yenemezdi. 

Bazen kaybedişler, kazanışlardan daha çok zafer getirirdi.
Ateş Alanguva benim en büyük kaybedişim, en büyük zaferimdi.

ATEŞPARE 4 - SON GÖREV

V kadınların umudu, insanların bahçesinde son kalan isyan çiçeği. İsyanlar mutluluktan doğmaz, isyanlar acıdan doğar ve sen büyük bir acının eserisin.

Tüm sırlar ortaya çıktı, tüm kartlar açık… En büyük korkularla yüzleşildi ve sırada son bir mücadele kaldı. Aşkın adaleti sağlamak için son kozunu oynayacak, Ateş’inse mücadelesi Aşkın’ı kazanmak olacak. Sadece bir kazananın olacağı bu oyunda belki de kaybeden asıl kazanan olacak. 

Aşkın son kez adalet için mücadele ederken geride bıraktığı arkadaşlarını tekrar karşısında bulur. Artık hem ailesi hem de davası için savaşacaktır. 

Aksiyonun hız kesmediği Ateşpare serisinin final kitabında bu aksiyon daha yakıcı bir hal alacak. Ateş ve Ateşpare’nin yangını ortalığı kavururken V son oyununu oynayacak.

Heyecanlı gözler sayfaların üzerinde gezinirken tam da şu an aslında nereye geldiğini anladı. Finale gelmişti ama bu aynı zamanda bir başlangıçtı. Bu zamana kadar olan her şey V’nin doğuşunun hikâyesiydi.
V bir efsaneydi, efsaneler unutulmazdı.
V ölümsüz olduğu için efsaneydi ve asla ölmeyecekti.
V sonsuza dek adalet, güç arayan insanların zihninde, yaşayan insanların içinde olacaktı.
Ateşpare sadece bir kitap değildi. Ateşpare bir devrimdi.

ATEŞPARE 4,5 - SONUN ÖTESİNDE

Ben her evrende bir savaşçı olacaktım çünkü bazen asıl savaşlar, savaş meydanlarında kazanılmazdı. 

Sonsuza kadar mutlu yaşadılar sadece masalların sonlarında yazılırdı. 

Ateş ve Aşkın her şeyin sonuna gelmiş ancak onların hikâyesi bitmemişti. Son savaşlarını verdiklerini sanıyorlardı ama onlar son nefeslerine kadar savaşacaktı.

Verdikleri kayıplardan ve acılardan sonra artık her şeyin bittiğini sansalar da geçmişten gelen, tüm oyunun kurucusu olan o isim tüm dengeleri değiştirecek ve onları en büyük acılara bir kez daha sürükleyecekti. 

Adalet arayışım maskelerin altına gizli.
Kanla kaplı bu şehir benim kırmızı gören gözlerimin eseri.
Varlığım en büyük felaket sebebi.
Zihnim şeytanın eseri,
Adaletle sınananların sesi susmayacak.
Acıların esirleri olanlar bir gün prangalarından kurtulacak.
Ve o gün o sesi kimse bastıramayacak.
Çünkü en büyük zaferler felaketlerden doğar.
Ne de olsa ADALET OLSAYDI V DOĞMAZDI.