Kitabı okumaya başladığım zaman okuduğum ilk hikaye gerçekten hoşuma gitti. Ancak birbirinden farklı ilerleyen hikayeleri okumaya devam ettikçe kitabı okuyamayacağımı anladım. Kitap birbirinden bağımsız hikayelerden oluşurken, kapakta bunu anlatan hiç bir şey göremiyorsunuz. Ve benim gibi kitabın yorumlarına bakmadan okuyanlardansanız, çok geç kaldınız. :) Kitabın içeriğine gelirsek, karakter gelişimi olmayan, herhangi bir derinliği olmayan, bir olayın gerçekleşmediği, bir sonun olmadığı bu hikayeleri okurken hissettiğim şey, yazarın sadece ama sadece güzel cümleler üzerine kurmaya çalıştığı hikayeler oldu. Acaba yanlış mı okuyorum diye farklı zaman dilimlerinde okudum ama yok, yazarın bir amaç olmadan yazdığı hikayeler bunlar. Bunu anlayabiliyorsunuz. Uzun zamandır ilk defa bir kitabı isteğimle yarıda bıraktım. Önermiyorum.

Çok beğendim.<br />Kitaptan:<br /> * Korkarım tozu yere inmeyecek hayatımın. Baksana, habire dörtnala atlar geçip duruyor üstünden.<br /> * İçimden aniden gelip pencereleri, kapıları çarpan yaz rüzgarı gibi bir öfke geçti.<br /> * Onun kilidinin anahtarı ben değildim.

Melisa Kesmez dili güzel kullanıyor, güzel yazıyor, duyguları güzel aktarıyor, kelimelerle güzel bir ahenk yakalıyor. Duyguları başarıyla tasvir etmenin yanında insan içinde debelendiği günlük, rutin soruları da güzel ele alıyor ama öykülerin hepsi benzer. Neredeyse hepsi aynı melankolik. kasvetli havada geçiyor. Benzer replikler hep aynı ağızdan çıkıyor hissi veriyor.

Melisa Kesmez dili güzel kullanıyor, güzel yazıyor, duyguları güzel aktarıyor, kelimelerle güzel bir ahenk yakalıyor. Duyguları başarıyla tasvir etmenin yanında insan içinde debelendiği günlük, rutin soruları da güzel ele alıyor ama öykülerin hepsi benzer. Neredeyse hepsi aynı melankolik. kasvetli havada geçiyor. Benzer replikler hep aynı ağızdan çıkıyor hissi veriyor.

2-3 kitabı bir arada okumayı sevenler için gün içinde farklı bir dünyaya dalmak istenildiğinde ele alınacak mükemmel bir başucu kitabı.