‘‘Günler seneleri kovaladı. Esma’dan olan çocuklarımın Kahire’de büyüdüklerine şahit olurken gecelerin sessizliğinde Gülce Kız ve oğlum Boğaç gözümün önünden gitmiyordu. Gülce Kız’ın o soğuk aş çorbasını tadamadığım için öyle pişmandım ki... Allah’a her gece bir daha beni Gülce Kız ile kavuşturmasını dileyerek dualar ve niyazlar ederek sabahlıyordum.’’
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
