Hüzün, yağmur gibi çiselerken gözlerinden, ellerini karnında birleştirip derin bir nefes aldı. Oturduğu psikiyatr koltuğundan biraz daha kaydı ve kelimeler gözyaşları eşliğinde döküldü dudaklarından.
"Çünküsü yok doktor. Ahmet Ateş Mirzan'ı sevmenin çünküsü yok! "
"Onca şeye rağmen mi?"
"Onca şeye rağmen!"
Ateş Mirzan kaybetti! Ruhunu, bedenini, kalbini, her şeyini! Ölümdü kadının yokluğu adama! Ve adam her gün diri diri öldü yoklukta! Aldığı nefes haram, yürüdüğü adım mekruhtu! Günaha battı her şey! Ve en ufak bir ümit ışığı bile kalmadı gelecekten! Çünkü intikam bitmiş, ışıklar kapanmıştı!
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
