mahyama düşen mahşer / örten muamma sen misin dedi ' her gece sabahı tetikleyen fakir hafızama yenilen kuytu tevekkül
avare baharı sensiz bıraktın çöl buhurunda. çocukluğumuz terli mavi / bahanemiz yok şimdi
aynaya dön kalbimi ayart küllenen acıların seyret sersemliğini aşkın soykütüğünde. matem kokuyor akşam
belki sendin bilemem ruhumun şifresinde sürgün kalan ankebut sürüklendiğim ima
1. kim koydu bu mektubu koynuma bakar bakar ağlarım yüzüm ipek kozası söz hazı düş kurulu yine de gelmiyorsun öyleyse kır kalemi sonsuz uykumda uğuldasın merakım
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
