Birinci Haçlı Seferi (1096-1099) Anadolu’yu kat ederken Silifke Havzası—Toros geçitleri, Göksu deltası ve kıyı limanlarıyla—Doğu Akdeniz lojistiğinin sinir düğümüne dönüştü. Birinci Haçlı Döneminde Silifke Çevresi bu dinamik coğrafyayı; Bizans garnizonlarının savunma doktrininden Ermeni beyliklerinin geçit diplomasisine, Selçuklu ve Danişmend akınlarının sınır baskılarından Göksu üzerindeki ticaret ağlarına uzanan disiplinler-arası bir mercekle inceliyor. Albertus Aquensis’in Historia Hierosolymitanası başta olmak üzere Latin, Bizans ve Ermeni kaynakları; topoğrafik kesitler, hidrografik ölçümler ve kalıntı analiziyle yan yana okunuyor. Sonuç: Silifke’nin Haçlı stratejisindeki rolü, yalnızca askerî bir durak değil, çok katmanlı bir ikmal laboratuvarı olarak yeniden tanımlanıyor.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
