"Birbirimizin acılarına giderek yabancılaştığımız bu dünyada, hiç düşündük mü bostan korkuluğuna ne kadar benzediğimizi? " ...
Ekşi sabahlar kokuyor tüm yataklar Caddelerde bostan korkulukları Hep kargalar konuyor asfaltlara Ölümü parçalıyorlar Lime lime ediyorlar Gagaları vişneçürüğü kan lekesi Önce asfalta sürüp keskinleştiriyorlar gagalarını Ve hep gözlerden başlıyorlar oymaya Hiç şaşırmıyorum bu işe Nasıl kararmışsa gökyüzü Yeryüzü de işte öyle Sıcak asfalt kokuyor tüm caddeler Artık kimse kovmuyor kargaları Herkes kocaman bostan korkuluğu Herkes ölümünü bekliyor caddelerde ...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
