Çocuk hikayeleri genellikle hayalperestlikten ya beslenir ya da hayalperestliği besler. Bu idealist projeksiyon genellikle çocuk hikayelerini gerçeklikten uzakta bir yerde tutar. Leyla Ruhan ise hayalperestliği alıp topluma indiriyor. Toplumda bir arada yaşamayı öğrenmeye henüz başlamış çocuklara evrensel değerlerin inşasında yardımcı oluyor. Evet bir hayalperestlik var, evet bir çocuksuluk var ama bu gerçekten kopuk değil. Gerçeği güzelleştirmek ve çocuksuluğun masumiyetini gerçekle harmanlamak için yazar. Bulur Delisi bu motivasyonun hakkını bulduğu bir kitap olmuş.