Şiirdir esas beni besleyen. Mizah yazmamın da önünü açan o. Aslında hep kendime yazarım şiirleri. Bazen paylaşma heyecanı kaplıyor içimi… HER ŞEY O’NA VARIR Kalp atışını hissederdim insanların Gözlerim açıkken Şimdi kapatsam da olmuyor Ne feryat ne sevinç Hiçbir şey. Hisleniyorum geçmişin çıkardığı sese Belki sesten kaçmak Belki de kalbimi duymak içindir Adımlarımı hızlandırmam Sakin diyor bir ses, sakin. Kâğıttan bir gemi bırakıyorum geceye Yüzerken izlemek Unutturuyor bana Kötü olan ne varsa şehirde Nefes alıyorum içime Sonra teslim olmak için Avuçlarım açık Yol açıyorum kelimelerden Karanlığın zirvesinde Makamına kurulmuş şeytana inat, İstek bırakıyorum kubbenin birine Tövbe Ya Rabbi, tövbe…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
