Dibe Dalış

Bir dibe dalış masalı,
Gökyüzünde üzülen milyarlarca yıldız,
Ufukta bir zamanlar zirveyi bırakmayan bir ay.
Bir yığın bulutlar, ardında biriktirdiği onca yağmurun fırtınası.
Sabahı olmazdı karanlığın,
Simsiyah gece, masmavi okyanusu kıskanırdı.
Gündüzün kokusuna karşı,
Hasreti bilmez savruk yaşardı.
Sandalda geçen bir kırık aşkın yarım mısraları,
O sandal zamanında çok su alıp, çok dibe battı.
Çırpınışları biten adamın derin yazgısı.
Düşünceler çelişkilerle bağdaşır mı?

Hayatı uğruna vazgeçtiği deniz kızı,
Kürek çeken paragrafların kırışık, yaşlı, kırgın adımları.
Hatıralar, her kâbusta bir çocuğu öksüz bıraktı.
Ateşler içinde kalan notalarım bir gün susar mı?
Yeniden güvenmek bu kadar kolay olmamalı,
Yalancı sonbahar, ıssız bir yaz akşamı.
Adı acı soyadı gözyaşı, bir manzara denizin en dibinde saklıydı.
Yazdığım her satır biraz daha derine hapsedip kanatırdı,
Çıkamadı dipte kalan bedenim nefes alma seviyesine.
Dibe dalış aslında bir başlangıç mı?