Zilin çalmasına birkaç dakika vardı. Pelin anlatılanların birçoğunu dinlememişti bile. Çabucak eve gitmek, dedesinin armağanı olan suluboyalarla resim yapmak istiyordu. Bu saatlerde annesi, mutfakta yoğun bir çalışma içinde olurdu. Pelin’i sevindiren de buydu. Kimsecikler görmeden en güzel resimlerini yapıp dosyalayacaktı. Belki de bir gün, biriken resimleriyle, bir sürpriz yapıp herkesi şaşırtabilirdi. O zaman dedesi, annesi, babası, hele de mızıkçı kardeşi, nasıl da şaşkına döneceklerdi kimbilir.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
