Ben küçükken yazmak, yalnızca okulda gerekli olduğunu düşündüğüm bir eylemdi. Küçüktüm henüz. Annemin ''büyüyünce anlarsın'' sözlerini çok duyardım o zamanlar. ''Neyi anlardım?'' anlayamıyordum bir türlü. Sonra insanlar tanıdım. Yani insanları tanıdığımı sandım. Mutluluğu da tattım, hayal kırıklığını da. Paylaşmak istedim birileriyle, etrafıma baktım; kimseler yok! Ben de kağıda kaleme sarıldım. Sessiz sakin dediler benim için. Ben her an yazmak istedim.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
