Hayatın Şiire Sığmayan Yüzü

Issız

asi bir ırmaksın bana koşan
ellerinde kırmızı alevler gibi aşkın hüznü
rüzgârlara verilmiş bir ömrün peşinde
yetim çocuklar gibi eğilmiş yana
ahde vefa durmuş

delirmiş bir aklın sevdasıdır bu dersin
içimde kimselerin duymadığı bir ses
çarşılar, mavi düşler
ikimiz doğarız alın yazımıza

mevsimler sıcak bir yüreğin yangınında
o zaman bir şarkım olur benim de
sen doğarsın hüznün döşeğine
limanlara yanaşır gemiler çaresiz
uğrar bütün acılar sensizliğe