Hayvan Çiftliği

Babil’in Yorumu

Tüm peri masalları mutlu sonla biter, Hayvan Çiftliği hariç. İngiliz yazar George Orwell’ın bir peri masalı parodisi olarak kurguladığı Hayvan Çiftliği, insanların otoritesinden sıkılıp kendi eşitlikçi toplumunu kurmak isteyen bir çiftlik dolusu hayvanı anlatıyor. Peki ya tüm hayvanlar eşitken bazıları “daha” eşitse? Kahramanları görünürde hayvanlar olsa da aslında insanın hırsını, açgözlülüğünü, her an açığa çıkmayı bekleyen zalimliğini anlatıyor Orwell. Ve bunu öylesine etkili biçimde yapıyor ki aradan geçen on yıllar romanın popülerliğinden hiçbir şey eksiltemiyor.

İngiliz yazar George Orwell, ülkemizde daha çok Bin Dokuz Yüz Seksen Dört adlı kitabıyla tanınır. Hayvan Çiftliği, onun çağdaş klasikler arasına girmiş bir diğer çok ünlü eseridir. 1940'lardaki "reel sosyalizm"in eleştirisi olan bu roman, dünya edebiyatında yergi türünün başyapıtlarından biri olarak kabul edilir.

Hayvan Çiftliği'nin başkişileri hayvanlardır. Bir çiftlikte yaşayan hayvanlar, kendilerini sömüren insanlara başkaldırıp çiftliğin yönetimini ele geçirir. Amaçları daha eşitlikçi bir topluluk oluşturmaktır. Aralarında en akıllı olan domuzlar, kısa sürede önder bir takım oluşturur; ama devrimi de yine onlar yolundan saptırır. Ne yazık ki insanlardan daha baskıcı, daha acımasız bir diktatörlük kurulmuştur artık. George Orwell, bu romanında tarihsel bir gerçeği eleştirmektedir. Romandaki önder domuzun, düpedüz Stalin'i simgelediği açıktır. Diğer kahramanlar gerçek kişileri çağrıştırmasalar da, bir diktatörlük ortamında olabilecek kişilerdir.

Altbaşlığı bir peri masalı olan Hayvan Çiftliği, bir masal anlatımıyla yazılmıştır; ama küçükleri eğlendirecek bir peri masalı değil, çarpıcı bir politik taşlamadır.