İstanbul’u Yaşayamadım

Bazen gitmek için ne kadar can atsan da zordurBüyür,İçinde ağır ağır büyür hasretiGelir,Bir gün elbet o vakit de gelirVardın mı toprağına bir telaş alırYavaş yavaş siner içineUsulca dökülürsün sokaklarınaOrtasında bulursun kendiniEn kıymetli yerindeKubbelerin altında, köprülerin arasındaKavakların altından yürürsün uzun ince sokaklardaRüzgârın şiddeti denizin kokusunu getirmeye yetse tamamdırNe bir yara kalır bu tende ne de bir acı Zordur,Bazen kalmak için ne kadar can atsan da zordurBüyür, Sevda tuttu mu bir kere bırakmazGelir,Bir gün elbet o vakit de gelir...