Kadınların Kooperatif Deneyimleri: Uygulama Topluluğunda Öğrenme ve Kimlik Gelişimi

Güçlenmenin kadınlar için önemi birçok çalışmada dile getirilmiştir. Özellikle ataerkil yapıda kadınlara yüklenen bakım ve ev işi vb. gibi toplumsal cinsiyet rolleri kadınların çeşitli sosyal, kültürel ve ekonomik vb. faaliyetlerde bulunmasının önünde engel olarak durmaktadır. Kırsalda bu durum daha derindir. Köy yaşamı düşünüldüğünde hem ev içi hem de bağ, bahçe ve hayvan bakımı gibi işler kadının görevi olarak görülmektedir ve bu faaliyetler herhangi bir işte çalışma olarak yorumlanmamaktadır. Hane ekonomisine katkısı olsa da doğrudan ekonomik değeri olmadığı ya da üretilen ürünün pazarlamasını kadın yapmadığı için görülmeyen emek olmaktadır. Buna ek olarak, kadınlar üretim yapsalar dahi tek başlarına sesini duyuramaması pazarın daha çok erkek egemen yapısı olduğu gerçeğinin bir sonucudur. Dolayısıyla böyle bir topluluk oluşturarak birlik, dayanışma, paylaşım ve yardım ile hareket etmeleri onları daha güçlü kılmaktadır. Oluşturdukları topluluk, belli bir uygulama çerçevesinde şekillenerek kendini sürekli geliştirmektedir. Kooperatif, durumsal öğrenme teorisinin, uygulamada öğrenme için vurguladığı uygulama topluluğuna uygun bir yapıya sahiptir. Kadınlar, uygulama çerçevesinde görülmeyen emeklerini görünür kılmış ve birçok konuda da bilinçlenmişlerdir. Bu bilinçlenme ve farkındalık kimlik gelişimini ve kadın güçlenmesini beraberinde geliştirmiştir. Onlar artık birer kooperatifçi olmuş, kooperatif başkanının deyimiyle “yumurtadan çıktık, civciv olduk henüz, daha öğrenecek ve yapacak çok şey var”. Bütün bu kazanımlar onları da özgür ve özgün bireylere dönüştürmüştür.