Kal’a’Ma

Ağzına yüreğine sağlık kalem. Tüm geçmişi derleyip şu yaprakların arasına az da olsa sığdırdık. Şimdi arkaya yaslanıp çayımızı, kahvemizi içmenin zamanı gelmiştir... Bir hayli derin, bir hayli narin, bir o kadar da kırık bir sevdanın büyüklüğünü anlattın. Her ne pahasına olursa olsun sevmek dedin. Narin bir şekilde işledin. Sevmek için yürek gerek, ölmek için ömür, yaşamak için sarılmak, sarılmak içinse sevmek gerek. Kalem "Kal'a'ma" dedi, yürek ise Sevmek!

Varın kitabı başa sarın ve de bir çay ya da kahve koyun, okumaya başlayın. Çünkü düşüncelerinizde ‘sevmişti, sevecekti, ömürlüktü’ gibi çok farklılıklar olacaktır. Her daim ayrılıkları yaşayan bir insanın kaleme aldığı bu eser neredeyse her icrasında sevmeyi anlatmış ve yazmıştır. Bazen her sokağın görünmeyen karanlığı gibi, bazen uzakdan görünen ufka dair umutlar gibi, bazen de rüyalara gömülen bitkisel hayat gibi. Nitekim rüyalarınızı yaşarmışçasına size sunulan tüm aradıklarınız çevireceğiniz bu sayfalarda. Umarım okuduğunuza değecektir...