Bu cehennem var ya bu cehennem, onların cehennemi. Bizler dünyanın her yerinde çocuklar için ağlarken, onlar çocuklarımızın bedenlerini yolladılar evlerine, bir “bütün” bile olmadan. Bizler daha az yiyip aç kalan, varsa yersin, derken, onlar kürklerine ve ‘köpeklerine’ bir ömürlük birikim yaptılar. Biz çok'lar, onlar ise az'lardı ama arsızlardı. Bizler bu devranı değiştirecekler, onlar bu devranda at sürenlerdi... Ve belki de şimdi gündoğumu ve günbatımı birbirinden hayli uzakken, iki yakası bir araya gelmeyenler olarak “Şimdi değilse ne zaman!” deme zamanı!
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
