Kertik

Hayatındaki en büyük kahpeliği görmeyecek kadar gözleri kördü,
Duyguları ile içgüdüsünü birbirine karıştırmıştı,
Bir Moğol taşının anlamını bile çözememişti, bir o kadar da cahildi,
Paha biçilemez antik bir saatin beşi otuz beş geçesi gibi,
Yen bir saatin her saniyesinde zaman dilimi gibiydi,
"Oysa hayatında onlarca utanç yaraları var iken,
O soysuza Roman yazılır mıydı?
Hayatına unutamayacağı bir Kertik atarak,
Bu eseri yazdım...