Bilgin Teren Katkıda Bulunduğu Eserler Eser Sahibi Olduğu Ürünler 

Estetik Diş Hekimliği ve Estetik, Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahide Hekimin Hukuki Sorumluluğu konusunu ele alan Sağlık Hukuku Yüksek Lisans tezimiz, İstanbul Medipol Üniversitesi’nde 09.01.2019 tarihinde yapılan tez savunmasında değerli jüri üyeleri Prof. Dr Cevdet Yavuz, Doç. Dr. Harun Demirbaş ve Doç. Dr Mesut Serdar Çekin tarafından oybirliğiyle başarılı bulunarak kabul edilmiştir.

Çalışmamızda geleneksel ve modern anlayış çerçevesinde tıbbi ve estetik amaçlı tıbbi müdahaleler, bu müdahalelerin hukuka uygunluk şartları, diş hekimliği alanında ve estetik, plastik ve rekonstrüktif cerrahi alanında ayrı ayrı değerlendirilmiştir.

Her iki alanda da, yapılan tıbbi müdahalenin tedavi ya da salt güzelleştirme gibi, içeriği ve baskın amacına göre belirlenen sözleşmenin hukuki niteliği ve hekim ile hastanın sözleşmeden doğan borçları Türk öğreti ve uygulaması ile Karşılaştırmalı Hukuk’a da yeri geldikçe değinilerek ayrıntılı olarak incelenmiştir.

Bilgisizlik, ilgisizlik ya da tecrübesizlik dolayısıyla hekimin yapmış olduğu hatalı tıbbi uygulama sebebiyle hastanın zarar görmesi olarak tanımlanan malpraktis kavramı, çeşitleri, izin verilen risk kapsamında değerlendirilen komplikasyon ve gerekli tedbirler alınmadığı takdirde komplikasyon yönetiminin başarıyla gerçekleştirilememesi sebebiyle neticenin malpraktise dönüştüğü hallerde hekimin hukuki sorumluluğu üzerinde ayrıca durulmuştur.

Son olarak, hekimin sözleşmeden, haksız fiilden ve vekaletsiz iş görmeden doğan sorumluluk şartları, estetik amaçlı tıbbi müdahaleler bakımından karşılaşılan vak’alar, sorumluluğun sonucu olarak maddi manevi tazminat, sorumsuzluk anlaşması ve tıbbi müdahalenin tabi olduğu ilişkiye göre zamanaşımı konuları incelenmiştir.

Yüksek lisans çalışmasına ek olarak, tezimizin kitap olarak basılması aşamasında, ayrıntılı şekilde mevzuat ağırlıklı olarak ve öğreti çerçevesinde hasta ve hekim haklarına yer verilmiş; hekime karşı şiddet olayları ve hekimin maruz kaldığı şiddete karşı hukukî ve cezai yönden hak arama yöntemleri üzerinde ayrıca durulmuştur.

Vakıf insan ve diğer canlılara devamlı ve sürdürülebilir hayır ve iyilik yapmanın en güzel yollarından biridir. Bunun için bir ekonomik değerin vakfın gerçekleştirmeyi düşündüğü gayeye temlik ve çeşitli devir tasarruflarından korunaklı olarak sürekli tahsis edilmesi gerekir. İslam ve Türk hukuk tarihi boyunca Hz. Peygamber’den (s.a.) itibaren İslam toplumlarında giderek etkisi artan bir şekilde başta ekonomik ve sosyal olmak üzere birçok alanda hassasiyetle uygulanmış ve İslam medeniyetinin önemli yapıtaşlarından olmuştur. Bu sosyal realite başlangıçtan itibaren hukukun ilgi alanına girmiş ve ilk dönem klasik İslam Hukuku kitapları ve sonrasında monografilerle birlikte geniş bir literatür meydana gelmiştir.

Bu çalışma temelde beş bölümden müteşekkildir. 1 ve 2. Bölümlerde eski vakıf hukukumuzun temel kavramsal konuları ve tarihi süreçle başlanarak, çeşitli vakıf türleri bakımından konu ele alınmış ve sonrasında vakıf yönetimine odaklanılmıştır. Bir vakfın kurulması kadar onun gayesine uygun olarak ve nesiller boyu sürmesini de hedefleyerek, vakfedenin arzusuna uygun bir surette yönetilmesi gerekir. 3. Bölümde bu yönetimin nasıl ve şekilde olması gerektiği konusu, eski vakıflar hukuku alanındaki Kadri Paşa, Ömer Hilmi ve Ali Haydar Efendinin üç temel eserinin, yönetimi düzenleyen kısımları çerçevesinde ele alınmıştır. Vakıfların toplumdaki artan etkileri dolayısıyla zaman içerisinde önemli oranda kurumsallaşmış, yönetilmeleri ve de denetlenmeleri devletlerin üzerinde durdukları konulardan olmuştur. Bu maksatla tarihi süreç içerisinde çeşitli teşkilatlar oluşturulmuştur. Diğer bölümlerde de bu üç temel eserden bigane kalınmayarak, yer yer temas edilmiştir. 4. Bölümde bunlardan Osmanlının son dönemindeki Evkaf-ı Hümayun Nezareti üzerinde durulmuştur. Nihayet son bölümde ise, Cumhuriyetin hemen öncesinden başlayarak konu günümüze getirilmeye çalışılmıştır.

Hukuk ve adalet kavramı geçmişten günümüze tüm canlılığını korumaktadır. Hukuk sistemleri, içinde barındırdığı etik ilkeler sayesinde gerçek bir hukuk sistemi olmakta, hak ve adaleti sağlayabilmektedir. Ayrıca ideal bir hukuk sisteminde, yargının asli kurucu unsurları olan hâkim, savcı ve avukatların, etik ilkelere bağlılığı oldukça önemlidir. Genel olarak ideal bir yargı teşkilatı, bunu isteyen, arzulayan ve uygulamaya koyan bir toplumda mümkündür. Daha özelde ise teşkilat mensuplarının bu ilkelere bağlı olması gerekir. Günümüzde bunu sağlamaya yönelik birçok ulusal ve uluslararası hukuki metin bulunmaktadır.

Kitabımızda, öncelikle etik kavramı ve etik-hukuk ilişkisi üzerinde, daha sonra Osmanlı Devleti’nde yargı teşkilatı üzerinde durulmuş, kadıların eğitimi, nitelikleri ve yargıya olan bakış açısı uygulamadan örneklerle izah edilmeye çalışılmıştır. Çalışmamızın sonunda Türk yargı teşkilatı hakkında bilgi verilmiş ve Türkiye’de ideal bir yargı sistemi için önerilerde bulunulmuştur.

Türkiye’de 19 Ağustos 2016 tarihli 6741 sayılı Kanun ile Türkiye Varlık Fonu kurulmuştur. Bu Fon, bütçe dışında faaliyet gösterdiği için bütçe dışı fonlar yeniden dikkat çekmiştir. Bu çalışma ile Türkiye’nin bütçe dışı fonlar ile edindiği tecrübe, literatür taraması yapılarak ortaya konmakta, dünya genelinde varlık fonu uygulamalarının ortak özellikleri araştırılmakta ve Türkiye Varlık Fonu ile ilgili değerlendirmeler yapılmaktadır. Çalışmada Türkiye’nin bütçe dışı fonlarla ilgili kamu maliyesi açısından acı tecrübeleri olduğu sonucuna varılmakta, Türkiye Varlık Fonu uygulamasının bu tecrübeler ışığında yürütülmesi önerilmektedir. Türkiye’nin 1990’lı y ıllarda sayıları 100’ü aşan bütçe dışı fonların sayısını 10’un altına indirmesi olumlu karşılanmakta, bütçe dışı fon uygulamasına mümkün olduğu kadar başvurulmayarak bütçe prosedürünün işletilmesi gerektiği sonucuna varılmaktadır. Türkiye Varlık Fonu’nun dünya genelinde uygulanan klasik varlık fonlarından farkları olduğu belirlenmekte, amaçları hususunda eleştiriler getirilmektedir. Ayrıca Türkiye Varlık Fonu’nun denetimi hususunda yeniden gözden geçirmeler yapılması gerektiği sonucuna varılmaktadır.

İslamiyetin gelişinden günümüze on dört asır geçmiş olmasına rağmen yakın yüzyıla kadar kölelik müessesesinin varlığını sürdürdüğü bilinmektedir. Kölelik karşıtı çalışmalar sonucu devletlerin işbirliği ile dünyada yasal olarak kölelik kaldırılmış olmasına rağmen içinde bulunduğumuz iki binli yıllarda dünyada görülen savaşlar, çatışmalar ve iç karışılıklar nedeniyle bu müessese yeniden gündeme gelmiştir. Özellikle İslam adına bu müessseye yaklaşımlar nedeniyle konu gerek İslam dünyasında gerekse batı dünyasında yankı bulmuştur. Kölelik müessesesinden hareketle İslama karşı kullanılan bir araç durumuna getirilme çabaları da görülmüştür. Bu konuda başta tarihi ve hukuki çalışmalar olmak üzere çeşitli bilim dallarından araştırmacılar konuya ilgi duyup üzerinde çalışmaktadır. Ülkemizde olduğu gibi başka ülkelerde de konu üzerinde çalışmalar bulunmaktadır. Ülkemizde bu konuda akademik çalışmalar yapılmaktadır. Son yıllarda konuya ilginin arttığı söylenebilir. Söz konusu çalışmalara bir katkı çerçevesinde yapılan bu çalışma İslam hukukunda köleliğin durumunu hedeflemiş bulunmaktadır.

Bu çalışma bir başlangıç olarak görülmeli ve okuyucuların gördükleri eksiklikleri bizlerle paylaşması daha iyiyi yakalamaya yardımcı olacaktır. Çalışmada ve özellikle yetişmemde emeği geçen hocalarıma, büyüklerime ve sevenlerime teşekkür ederim.

Elektronik haberleşme sektörüyle ilgili sınırlı sayıda hukuki çalışma bulunması bu çalışma konusunu seçmemde belirleyici olmuştur. Her ne kadar, çalışmamızın konusunu idari yaptırımlar oluşturmuş olsa da, sadece sektöre ilişkin idari yaptırımları değil, sektörün işleyişi ve yetkilendirme rejimi gibi konulara da ayrıntılı şekilde bu çalışmamızda değinilmiştir.

Günümüzün yaşam ve iş ilişkileri 19. ve 20. yüzyılın insan odaklı düzenlemelerinin anlamını kaybetmesine, dolayısıyla hukuki düzenlemelerde de bu anlayışa odaklanan yapılarda mutlak bir değişime yol açmıştır.

1881 tarihli İsviçre Borçlar Kanununda düzenlenen “adam çalıştıranın sorumluluğu” kurumunda, sanayi devriminin beraberinde getirdiği makineleşme ve yapay zeka uygulamalarıyla gelişen robot teknolojisinin işletmelerde gün geçtikçe daha fazla yer edinmesi deyim yerinde ise bir paradigma değişikliğine yol açmıştır. Söz konusu gelişme ister istemez adam çalıştıran kavramının söz konusu güçleri bünyesinde birleştiren “organizasyon sahibi” kavramına evrilmesini zorunlu kılmıştır.

Türk hukukunda da, adam çalıştıranın sorumluluğu müessesesi üzerine inşa edilen adam çalıştıranın organizasyon sorumluluğu (TBK m. 66/III), modern anlayışa ve düzenlemelere uygun olarak işletme faaliyetinden doğan bir zararın meydana gelmesinin temel sebebi olarak işletmenin çalışma düzeninin zararın doğmasını önlemeye elverişli olmamasını temel almaktadır. Bu sorumluluk, adam çalıştıranın işletmedeki çalışma düzenine ilişkin özensizlik karinesinin aksi ispat edilebilir şekilde düzenlendiği bir kusursuz sorumluluk olup; bir tehlike sorumluluğu hali değildir.

2012 yılının şubat ayında doktora yeterlilik sınavını başarılı bir şekilde geçtiğinde bu doktora tez konusunu sayın Kılınç’a önerdim. Kılınç’ın bu ağır konunun üstesinden gelebileceğine inancım tamdı. Nitekim Kılınç’ın yabancı dil olarak İngilizce’ye hâkim olup ve Almanca’yı da eserleri okuyup değerlendirebilecek düzeyde bilmekte idi. Sayın Kılınç, bu tezin yazımı sürecindeki yönlendirmelerimle Anglo-Amerikan hukuku ile Alman ve İsviçre hukukundaki organizasyon sorumluluğu yönündeki gelişmeleri ele alan makaleleri, monografik eserleri ve yargı kararlarını hakkıyla değerlendirmiş ve Türk hukukçularının hizmetine sunmuştur.

Bu çalışma, özellikle hukuk fakültelerinde verilen kıymetli evrak hukuku dersleri için yardımcı bir kaynak olması maksadıyla hazırlanmıştır. Amacımız verilen teorik bilgilerin uygumlalar üzerinden somutlaştırılabilmesine, böylelikle günlük hayata nasıl uygulanabileceğinin kavranmasına yardımcı olmaktır.

“Kıymetli Evrak Hukuku” başlıklı bu çalışmamız “Ticaret Hukuku Uygulama Serisi” isimli yayın dizisinin üçüncü kitabıdır. Serinin diğer iki çalışması “Ticari İşletme Hukuku Pratik Çalışmaları” ve “Şirketler Hukuku Pratik Çalışmalarıdır.” Çalışmamızda yer verdiğimiz uygulamaların önemli bir kısmı Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde verdiğimiz derslerin sınavlarında sorulan soru ve bunların cevap anahtarlarından oluşmaktadır.

Çalışmamızın, konu itibariyle kambiyo senetleri ağırlıklı bu ilk baskısı iki ayrı bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde çözümlü pratik çalışmalara yer verilmiştir. İkinci bölümde çözümü okuyuculara bırakılmış uygulamalar yer almaktadır. Çalışmamızın sonraki baskılarını uygulama serimizin diğer kitaplarında benimsenen sisteme uygun olarak hem konular hem de soru kategorileri itibariyle genişletmeyi planlıyoruz.

Hukuk hayatın her alanını düzenleme çabası içerisindendir. Bunun için farklı hiyerarşik statülerde düzenlemeler ihdas edilmiştir. Hukukçunun görevi bu soyut düzenlemeleri en adil şekilde günlük hayatın somut vakıalarına uygulamaktır. Bu itibarla hukuk formasyonunun önemli bir yönü hukuk normlarının günlük hayata en doğru ve adil şekilde uygulanması yetisini hukukçu adaylarına kazandırmaktır.

Ticaret hukuku medeni hukukun önemli bir bileşeni olmakla birlikte kendisine özgü müessese ve düzenlemeleriyle ayrı bir anabilim dalıdır. Zaman içerisinde nev’i şahsına münhasır bir düzenleme alanı haline gelmiş ve oldukça teknik bir boyut kazanmıştır. Bununla birlikte gerek özel hukukun gerekse kamu hukukunun bütün alanlarıyla irtibatlı, hatta iç içe bir bilim dalıdır.

Belirtilen özellikleri nedeniyle ticaret hukuku teorisi ve uygulamasının öğrenciler açısından anlamaya yönelik çeşitli zorluklar barındırdığı açıktır. Elinizdeki çalışma, belirtilen zorlukların aşılmasında ticaret hukukuna, hangi nedenle olursa olsun ilgi duyan herkese yardımcı bir uygulama kaynağı olma amacını taşımaktadır. Bununla birlikte kitabın öncelikli hedef kitlesi hukuk fakültesi lisans öğrencileridir. Nitekim çalışmada yer alan uygulamaların önemli bir çoğunluğu Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde verdiğimiz ticari işletme hukuku sınavlarında sorulan soru ve bunların cevap anahtarlarından oluşmaktadır.

“Ticari İşletme Hukuku Pratik Çalışmaları” başlıklı bu çalışmamızı “Ticaret Hukuku Uygulama Serisi” isimli yayın dizisinin ilk kitabı olarak beğeninize sunuyoruz. “Şirketler Hukuku Pratik Çalışmaları” ve “Kıymetli Evrak Hukuku Pratik Çalışmaları” ile birlikte ilk aşamada üç kitaptan oluşan seriyi sonraki baskılarda genişletmeyi planlıyor ve ticaret hukukunun diğer alt dallarıyla zenginleştirebilmeyi umuyoruz.

Ticari işletme hukuku derslerinde yardımcı bir kaynak olma iddiasına sahip bu çalışma beş ayrı bölüm ve uygulama türünden oluşmaktadır. Birinci ve en kapsamlı bölümde çözümlü pratik çalışmalar yer almaktadır. Sonraki bölümde çözümü okuyuculara bırakılmış uygulamalara yer verilmiştir. Üçüncü bölümde Yargıtay kararları verilmiş ve bu kararlar kısaca değerlendirilmiştir. Burada temel amaç Yargıtay kararlarında ele alınan hususların ticaret hukuku açısından karşılığını belirlemek ve okuyuculara, ele alınan hukuki sorunsallar hakkında daha detaylı bilgiler vermektir. Bununla birlikte her karar değerlendirmesinde, kararın yerindeliğine ilişkin kanaat bildirilmemiştir. Çalışmamızın dördüncü bölümünde klasik sorular ve cevapları yer almaktadır. Son bölümde ise çoktan seçmeli sorulara ve cevap anahtarlarına yer verilmiştir. Belirtmek isteriz ki başta hukuk fakülteleri olmak üzere lisans programlarında öğrencilerin çoktan seçmeli soru metoduyla sınava tabi tutulmasını doğru bulmamaktayız. Bu bağlamda muhakeme yeteneğini ölçen ve ifade yeteneğini geliştiren uygulamalı çalışma ve sınavlar kanaatimizce en uygun soru türü olacaktır. Buna rağmen, özellikle hukuk eğitimi sonrasında tabi olunan merkezi sınavlara hazırlık için faydalı olabileceği düşüncesiyle çoktan seçmeli soru kategorilerine de yer vermeyi gerekli gördük.

“Şirketler Hukuku Pratik Çalışmaları” başlıklı bu çalışmamız “Ticaret Hukuku Uygulama Serisi” isimli yayın dizisinin ikinci kitabı olarak huzurlarınızda. Serinin diğer iki çalışması “Ticari İşletme Hukuku Pratik Çalışmaları” ve “Kıymetli Evrak Hukuku Pratik Çalışmaları” Kitaplarından müteşekkildir. Diğer kitaplar gibi bu çalışmada da yer alan uygulamalar büyük ölçüde Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde verdiğimiz derslerin sınavlarında sorulan soru ve bunların cevap anahtarlarından oluşmaktadır.

Şirketler hukuku hiç şüphesiz ki genel hukuk teorisi içerisinde son derece teknik bir alan olmakla birlikte, kendi düzenleme çerçevesi açısından da oldukça kapsamlı bir hukuk alt-evrenini meydana getirmektedir. Bu evrenin çekirdeğinde sözleşme, hükmi şahsiyet ve adi ortaklık vardır. Ticaret şirketleri bu evrenin galaksileri mahiyetinde iken ortaklar, şirket organları, şirket alacaklıları, devlet adına denetim yetkisini kullanan kurumlar, aleniyet ve şeffaflığa ilişkin kuruluşlar, paydaşlar ve şirketler hukukuna ilişkin diğer unsurlar bu galaksilerin içinde ve dışında muazzam bir etkileşim ağı oluşturan kozmik yapı taşları hükmündedirler. Bu evrenin belli bir düzen içerisinde işlemesi elzemdir. İşte hukukçu bu evrende gezinip bir gökbilimci hassasiyeti ile bütün bu düzen ve müesseselerin işleyişini kavramak, sorgulamak ve sorunlarını tespit etmek gibi zorlu bir meydan okumayla karşı karşıyadır. Çalışmamız hukuk öğrencisine meslek icrasında karşılaşacağı bu sorunsalların çözümüne ilişkin eğitsel bir simülasyon sunma amacındadır.

Çalışmamız beş ayrı bölümden müteşekkildir. Birinci bölümde çözümlü pratik çalışmalara yer verilmiştir. İkinci bölümde çözümü okuyuculara bırakılmış uygulamalar yer almaktadır. Üçüncü bölümde Yargıtay kararları verilmiş ve bu kararlar kısaca değerlendirilmiştir. Çalışmamızın sonraki bölümünde klasik sorular ve cevapları yer almaktadır. Son bölümde ise çoktan seçmeli sorulara ve cevap anahtarlarına yer verilmiştir. Belirtmek isteriz ki başta hukuk fakülteleri olmak üzere lisans programlarında öğrencilerin çoktan seçmeli soru metoduyla sınava tabi tutulmasını doğru bulmamaktayız. Bu bağlamda muhakeme yeteneğini ölçen ve ifade yeteneğini geliştiren uygulamalı çalışma ve sınavlar kanaatimizce en uygun soru türü olacaktır. Buna rağmen, özellikle hukuk eğitimi sonrasında tabi olunan merkezi sınavlara hazırlık için faydalı olabileceği düşüncesiyle çoktan seçmeli soru kategorilerine de yer vermeyi gerekli gördük.

Son yıllarda ülkemizde birçok kanun değiştirilmiş, değiştirilen kanunların yerine yeni kanunlar yürürlüğe girmiştir. Bu kapsamda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun yerine 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

CMK’nın yürürlüğe girdiği tarihten bugüne kadar geçen süre içerisinde yeni kurumların uygulanmasında birtakım sıkıntıların ve tereddütlerin olduğu, uygulama birliğinin sağlanamadığı bilinmektedir. İddianame ve iddianamenin iadesi konularında sıkıntı ve tereddüt doğuran hususları tespit etmek ve bu hususlara çözüm bulmak amacıyla bu çalışmayı yapmaya ihtiyaç duyulmuştur.

Çalışmamızın konusunu kamu davasını açan belge olan iddianame ve iddianamenin iadesi oluşturmaktadır. Bu kapsamda Ceza Muhakemesi Kanununun iddianame ve iddianamenin iadesine ilişkin hükümlerinin incelenmesi ve değerlendirilmesi gerekmektedir. İddianamede yer alması ve yer almaması gereken hususların neler olması gerektiği Yargıtay kararları ve kanun hükümleri gereğince ortaya konulmuştur. Cumhuriyet savcısının düzenlediği iddianamenin mahkeme tarafından kabul veya iadesi incelenmiştir. İddianamenin iadesinin hangi hallerde mümkün olduğu, iade üzerine Cumhuriyet savcısının nasıl hareket etmesi gerektiği, iade kararına karşı başvurulacak kanun yolunun ne olduğu açıklanmaya çalışılmıştır.

İddianamenin iadesi kurumu CMUK döneminde bulunmayan CMK ile birlikte ceza muhakemesi hukukumuza girmiş yeni bir kurum niteliğindedir. Bu kurumun hukukumuza girmesiyle birlikte yeterli araştırma yapılmadan ve belirli şekli şartlar taşımadan iddianame düzenlenmesinin önüne geçilerek kovuşturma aşamasında sadece karar verilerek davanın sonuçlandırılması amaçlanmıştır. CMUK döneminde iddianamenin düzenlenmesiyle kamu davasının açıldığı kabul ediliyordu. Bu nedenle Cumhuriyet savcıları dosyayı elden çıkarma kaygısıyla hareket ederek delilleri toplamadan iddianame düzenlemekte, soruşturma evresinde toplanmayan deliller zorunlu olarak mahkeme tarafından toplanmakta, mahkemeler delil toplamaktan karar vermeye imkan bulamamaktaydı. Oysa olmasa gereken soruşturma aşamasında tüm delillerin toplanması, kovuşturma aşamasında ise sadece toplanan delillerin tartışılarak karar verilmesi olmalıdır. İddianamenin iadesi kurumu işte bu amaca hizmet etmektedir.

Çalışmamızda CMK’nın ilgili maddeleri çerçevesinde iddianame ve iddianamenin iadesi ile ilgili kavram ve kurumlar incelenerek, uygulamada bu kavram ve kurumların nasıl uygulandığı hususu üzerinde de durulacaktır. Yeri geldiği zaman Yargıtay’ın konuya ilişkin kararlarına yer verilecektir. Böylelikle yüksek yargının konuya bakış açısı bu suretle ortaya konulmuş olacaktır.

Kamu davasının hazırlanması a şamasında toplanan delillerin ne kadarının iddianameye yansıtılması gerektiği, özellikle özel hayata ilişkin bilgilerin ne kadarına iddianamede yer verilmesi gerektiği, toplanan deliller üzerine olayda hukuka uygunluk nedeni olduğunu düşünen savcının iddianame düzenlemesi gerekip gerekmediği, ek iddianame düzenlenmesi ve ek savunma arasındaki farklar gibi uygulamada da tereddüt yaratan konulara da çözüm bulunmaya çalışılacaktır. Belirttiğimiz bu hususların açıklamaları, karar örnekleri ve Yargıtay kararları ümit ederim uygulamacılara faydalı olur.

İş Kanunu

İş Kanunu (Madde Kıdem Tazminatı)

Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi H.K.

Deniz iş Kanunu

Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu

İş Mahkemeleri Kanunu

Türkiye iş Kurumu Kanunu (ilgili Maddeler)

Öğle Dinlenmesi Kanunu

Hatta Tatili Hakkında Kanun

Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanun

Kamu Görevlileri Sendıkalan ve Toplu Sözleşme Kanunu

Mesleki Eğitim Kanunu

Uluslararası işgücü Kanunu

Türk Soylu Yabancılann Türkiye'de Meslek ve Sanatlannı Serbestçe Yapabilmelerine, Kamu, özel Kuruluş veya işyerlerinde Çalıştırılabılmelerine ilişkin Kanun

Umumi Hıtzıssıhha Kanunu (ilgili Maddeler)

Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun (ilgili Maddeler)

İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu

Türk Borçlar Kanunu (Ilgili Maddeler)