Guy de Maupassant Eserleri Katkıda Bulunduğu Ürünler 

Morgue Sokağı Cinayeti - Edgar Allan Poe

Lyon’da Düğün - Stefan Zweig

İnsan Ne ile Yaşar? - Lev Tolstoy

Gece Geçen Serseriler - Jack London

Bir İdam Mahkumunun Son Günü - Victor Hugo

Beyaz Fil - Mark Twain

Ay Işığı - Guy de Maupassant

Aşk Rüyası - Maksim Gorki

6 Numaralı Koğuş - Anton Çehov

Son Yaprak - O. Henry

Guy de Maupassant’ın yaşamının son yıllarında kaleme aldığı Ölümden Acı, yaşlılığın eşiğine gelmiş bir ressamın, sevgilisinin kızına yönelen aşkını, şaşırtıcı bir ayrıntı zenginliğiyle anlatır. Roman, yitip giden gençliğinin izini soylu sevgilisinin güzel kızında sürmeye çabalayan ressam Olivier Bertin’in gelgitlerle örülü yaşamına olduğu kadar, metresi Guilleroy kontesinin yaşlanmaya karşı umutsuz direnişine de ayna tutar.

Maupassant’ın en iyi romanlarından biri sayılan Ölümden Acı, yazarın ilgisinin randevuevleri ve fahişelerden, aristokrasiye ve soylu sınıftan kadınlara yöneldiği dönemin ürünüdür. Alışılmış bir aşk serüveni anlatmanın çok ötesinde, insanoğlunun karmaşık yapısını ele veren bu XIX. yüzyıl romanını, Tahsin Yücel’in çevirisiyle sunuyoruz.

“M. Guy de Maupassant nous donne aujourd’hui (...) trente pages d’esthetique et un roman nouveau. Je ne surprendrai personne en disant que le roman est d’une grande valeur. Quant à l’esthetique, elle est telle qu’on devait l’attendre d’un esprit pratique et resolu, enclin naturellement a trouver les choses de l’esprit plus simples qu’elles ne sont en realite. On y decouvre, avec de bonnes idees et les meilleurs instincts, une innocente tendance a prendre le relatif pour l’absolu. M. de Maupassant fait la theorie du roman comme les lions feraient celle du courage, s’ils savaient parler.”

-Anatole France

"Quel que soit le bien-etre qui engourdit notre corps, nous desirons toujours quelque chose de plus... Pour le coeur."

"13 nouvelles choisies de Maupassant sur le theme du bonheur et du malheur,  commençant avec la nouvelle intitulee ‘Le Bonheur’

"Je suis malade, decidement ! Je me portais si bien le mois dernier ! J’ai la fievre, une fievre atroce, ou plutot un enervement fievreux, qui rend mon ame aussi souffrante que mon corps. J’ai sans cesse cette sensation affreuse d’un danger menaçant, cette apprehension d’un malheur qui vient ou de la mort qui approche, ce pressentiment qui est sans doute l’atteinte d’un mal encore inconnu, germant dans le sang et dans la chair."

"Je n’attends rien… je n’espere rien. Je vous aime. Quoi que vous fassiez, je vous le repeterai si souvent, avec tant de force et d’ardeur, que vous finirez bien par le comprendre. Je veux faire penetrer en vous ma tendresse, vous la verser dans l’ame, mot par mot, heure par heure, jour par jour, de sorte qu’enfin elle vous impregne comme une liqueur tombee goutte a goutte, qu’elle vous adoucisse, vous amollisse et vous force, plus tard, a me repondre : "Moi aussi je vous aime."

L’exploration des zones les plus obscures de l’etre est aussi le sujet de la Nuit fantastique. Par un radieux dimanche du printemps 1913, un dandy au cœur insensible, et dont les nombreux succes feminins ne parviennent pas a dissiper l’ennui chronique, s’aventure a son insu sur le dangereux chemin qui mene a la decouverte de soi-meme. D’un elegant champ de courses jusqu’aux allees mal famees du Prater, cette quete initiatique jalonnee de rencontres louches constitue aussi une derniere promenade dans la Vienne imperiale sur son declin.

Comment le desir et la passion, enracines au fond de chaque etre, peuvent le reveler a lui-meme et bouleverser son destin : tel est le secret que tentent de percer les quatre recits qui composent ce volume. L'eveil de la jalousie chez un garçon de douze ans, qui a innocemment rapproche sa mere et le jeune vacancier oisif dont l'amitie l'emplissait de fierte ; la derive nocturne d'un homme qui decouvre au contact des voyous et des prostituees une part inconnue de lui-meme ; le mystere d'une jeune femme qui se donne sans vouloir reveler son identite; la rivalite de deux sœurs, l'une religieuse et l'autre courtisane : dans des situations tres diverses, l'auteur de Vingt-quatre heures de la vie d'une femme explore avec audace des sentiments troubles et fascinants, temoignant d'une absolue maîtrise de son art de romancier.

L’exploration des zones les plus obscures de l’etre est aussi le sujet de la Nuit fantastique. Par un radieux dimanche du printemps 1913, un dandy au cœur insensible, et dont les nombreux succes feminins ne parviennent pas a dissiper l’ennui chronique, s’aventure a son insu sur le dangereux chemin qui mene a la decouverte de soi-meme. D’un elegant champ de courses jusqu’aux allees mal famees du Prater, cette quete initiatique jalonnee de rencontres louches constitue aussi une derniere promenade dans la Vienne imperiale sur son declin.

Maupassant öykülerinde, çarpıcı dönüşümler ve küçük olay parçaları, lanet getiren göktaşları gibi hayatın içine düşer; bazen
güldürür, bazen düşündürür, meraklandırır, ama çoğunlukla hüzünlü bir gözlemci konumuna iterler bizi. Maupassant, sağa sola dağılmış, sıradan, belki de hiç dikkati çekmeyecek hayatlar önünde durup hocası Flaubert’in uyarısı doğrultusunda bakar onlara; bir hayatı, ötekilerden tamamen farklı kılan yanları ona uygun dili buluncaya kadar en ince ayrıntılarıyla gözlemler

Kimler yoktur ki Maupassant’ın dünyasında: Köylüler, askerler, masalarında geviş getirip gırtlaklarına kadar kırtasiyeciliğe batmış bürokratlar, genç burjuva bohemler, hanımefendiler, taşra eşrafı, hali vakti yerinde ama gözlerini hırs bürümüş çiftçiler, açgözlü küçük burjuvalar, genelev sahipleri ve fahişeler, denizciler, rahibeler, doktorlar… 19. yüzyılın ikinci yarısında Fransa’da yaşayan hemen herkes, çürümeye yüz tutmuş bir toplum tablosunu tamamlar!

Anlaşılacağı gibi, giderek değişen dünya düzeni karşısında Maupassant’ın karamsar, daha doğrusu dehşet dolu bir bakışı vardır. Burjuva hayatına duyduğu tiksintiyle Romantizm, varolanları olduğu gibi yansıtma isteğiyle Naturalizm ve genel bir eğilim olarak da Realizm karışmıştır hikâye ve romanlarına. Paranın ve maddi değerlerin peşinde koşan burjuva insanının ahlaki sorumluluklarından sıyrılıp “iki ayaklı bir hayvana” evrilmesinden duyduğu korkular kimi zaman Poe tarzında fantastik hikâyeler yazmasına yol açacaktır…

Pierre ve Jean, Maupassant’ın en derinlikli, eleştirel bakışını toplumun ücralarına kadar genişlettiği sarsıcı romanlarından biri...

Bundan üç ay önceydi. Ölmek üzere olan yaşlı bir kadını muayene etmek için çağırmıştım. Bu kadın, hepinizin sıkça gördüğü sıska beygirin çektiği arabasındaydı. Yanında biricik dostları olan iki iri kara köpeği vardı, sahiplerinin yanından bir an bile ayrılmıyorlardı.

Hasta kadın, vasiyetini yerine getirmekle görevlendirdi beni. Vasiyetin anlaşılır olması içinse tüm yaşamını anlattı. Çok çarpıcı, sıra dışı bir aşk öyküsü dinledim ondan. Anlattığım zaman sizin de bana hak vereceğinize eminim dostlarım.

Dünya edebiyatına öyküleriyle damgasını vuran Guy de Maupassant’ın kaleminden birbirinden güzel öyküler… Maupassant, çocukların ilgi ve heyecanla okuyacağı öykülerinde, gözlem gücü ve küçük ayrıntıları ustalıkla işleme becerisi sayesinde dünyayı ve insanlığı en gerçek hâliyle gözler önüne seriyor.

Natüralizmin öncüsü Émile Zola’nın Médan’daki evinde toplanan dönemin önde gelen yazarları geçmişin anılarına dalarlar ve bu sohbet ortamının sonucunda ortaya 1870 Fransa-Prusya Savaşı’nı konu alan altı öykü çıkar. 1880 yılında yayınlanan ve Médan Geceleri adı verilen bu öykü derlemesi edebiyat çevrelerinde geniş yankı uyandırır.

Cesetlerin ve yıkıntıların ortasında “Zafer!” naraları atan aptal subaylardan, sözde vatansever burjuvaların savaş ortamında iyice su yüzüne çıkan ikiyüzlü ve aşağılık ahlakına, “düşman”la savaşmayı beklerken tek yapabildikleri şey müdavimi oldukları genelevi yerle bir etmek olan “kahraman”lardan, tek bir emirle askerleri ölüme gönderip kendileri zevk ve sefa içinde gününü gün eden generallere ve askerlerin dostluk, korku, hastalık, gözyaşı, bit, pislik, ölüm ve firarına hiç eskimeyen ve değişmeyen bir tablo...

Zola, Maupassant, Huysmans, Céard, Hennique ve Alexis gibi dünya edebiyatının klasikleşmiş yazarlarından savaşın insanlıkdışılığına, dehşetine ve anlamsızlığına dair bu unutulmaz savaş karşıtı öyküler ilk kez Türkçede...

Elinizdeki derleme dünya edebiyatının büyük ustalarının yanı sıra ülkemizde pek tanınmayan ama hem roman hem kısa öykü dalında önemli yapıtlar üretmiş olan yazarların kaleminden çıkma öyküleri bir araya getiriyor. Bu klasik ve çağdaş yazarların öykülerini sahici/sarsıcı/etkileyici kılan şeyin yazarın insana ve topluma bakışlarıdır. Hiçbir inanılırlığı olmayan, zorlama tipler ve “karakterler”le dolu, ıkınarak yazılmış, şişirme, insan olmanın ve insan kalmanın trajedisine/çetrefilliğine dair, insani öze dair hiçbir şey söylemeyen “yapıtlarla” kıyasladığımızda bu öykülerin değerini daha iyi ayabiliriz.

Has edebiyat, okunduktan sonra içimizde bazen buruk bazen tatlı ama her durumda kalıcı bir iz bırakan, bundan böyle hep bizimle yaşayacak olan edebiyattır çünkü.

Birbirinden karanlık, dokunaklı ve akıllardan çıkmayan melankolik öykülerin bir araya geldiği bu derlemede, 19. yüzyılın en büyük isimlerinden Guy de Maupassant'ın yazarlığının karakteristik özelliklerini yansıtan kısa şaheserler okurun karşısına çıkıyor. Kısa öykücülüğün babası sayılan yazarın başta korku edebiyatı yazarları olmak üzere kendisinden sonra gelenleri derinden etkilediği, Horla, İntiharlar, Kesik El gibi öykülerin de yer aldığı bu cilt, okurları deliliğin kol gezdiği tekinsiz bir deneyime davet ediyor. 
 
"Maupassant, okurlardan kusurlarını görmezden gelmelerini hiçbir zaman istemez; çünkü onun yazarlığı daima kusursuzdur."
-Joseph Conrad

Guy de Maupassant’ın 43 yaşında hayata veda etmeden önce tamamladığı ve 1890 yılında yayımlanan son eseri olan Aşklarımız, Paris’in sanatçı ve sosyete ortamlarının eksiksiz bir tablosu eşliğinde bizi kadın-erkek ilişkisinin ezeli sorunlarının ortasına atıyor.

Maupassant’a göre, 19.yüzyıl, kadınların aşk hayatında bir dönüşüm geçirdiği, geçmiş yüzyıldaki tutkulu, kendini vermeye hazır aşkların yerini daha planlı, çekinceli, belirsizliklerle dolu ilişkilere bıraktığı, romantizmin bir anlamda öldüğü, aynı zamanda “modern” kadının da doğum sancılarının yaşandığı bir dönemdir.

Kim kimi niye sever, kim kimden neden vazgeçer, aşk nasıl bir şeydir, zaman içinde nasıl evrilir gibi insan ruhunun nüfuz edilemez derinliklerinde yatan, bütün zamanların cevapsız sorularının peşinde koşan Maupassant’ın yüz yılı aşkın süre önce kaleme aldığı bu veda romanı, aşkın bir tür “modern esaret” halini almasının hikAAyesidir.

Klasik Maupassant edebiyatının en iyi örneklerinden biri olan ve Türkçeye ilk kez çevrilen Aşklarımız, melodik ve şiirsel diliyle kırık bir kalbin anatomisi.