Lev Nikolayeviç Tolstoy Eserleri Katkıda Bulunduğu Ürünler 

Dünya kültür tarihi ele alındığında; yazar, filozof ve hümanizm yanlısı bir insan olan Lev Nikolayeviç Tolstoy, bugünün şartlarında da soluksuz okunan ve pek çok eserden ayrılan mükemmel yapıtlara imza atmıştır. Kuşkusuz ki biz ve bizden sonraki kuşaklar da bu büyük Rus yazarın eserlerini okuyacak ve tekrar tekrar hayran kalacaktır.

Devlet ödülü sahibi, ünlü ressam Boris Diodorov, L.N. Tolstoy’un halktan insanları anlattığı bu öykülerin hepsini eşsiz birer yapıt olarak tanımlamıştır. Bu öyküler Tolstoy’un Rus halkına bıraktığı iyilik ve umut dolu birer vasiyettir. İnsanın neyle yaşadığı sorusunun cevabını Boris Diodorov, Tolstoy ile beraber bulmuş ve okumayı bilmeyen insanlar için bu öykülerin her birini tablolarına taşımıştır. “Tolstoy’un öykülerini okuyunca Tanrı’yı tüm benliğimle hissettim” demiştir.

Simon kendine ait evi ve toprağı olmayan yoksul bir kunduracıydı. Karısı ve çocuklarıyla beraber bir kulübede yaşıyor ve emeğiyle geçiniyordu. Fakat, emek ucuz, ekmek ise çok pahalıydı. Kazandığı tüm parayı yiyeceğe harcıyordu. Simon ve karısının kış aylarında ortaklaşa giydikleri koyun postundan bir paltoları vardı. Son iki senedir paltoluk yeni bir koyun postu almak istiyordu. Kış gelmeden birazcık para biriktirdi; karısının kutusunun altında üç ruble kağıt para ve köydekilerden alacağı olan beş ruble, yirmi kopek.

Bir sabah erkenden koyun postu almak için köye gitmek üzere hazırlandı. Gömleğinin üstüne karısının yıpranmış pamuklu ceketini, onun üstüne de kendi kumaş paltosunu giyindi. Cebine üç rublesini koydu, değnek olarak kullanmak için bir ağaç parçası kesti ve kahvaltı yaptıktan sonra yola çıktı. ´´Hakkım olan beş rubleyi alacağım´´ diye geçirdi aklından, ´´biriktirdiğim üç rubleyi de eklediğimde, palto için yeni bir koyun postu alabilirim.´´

Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910): Anna Karenina, Savaş ve Barış, Diriliş ve Kreutzer Sonat’ın büyük yazarı Tolstoy’un ilgisini çeken başlıca konular arasında tarihsel olaylar ve Rusların başka halklarla ilişkileri de yer almıştır. 1863 yılında yayımlanan Kazaklar genç bir Rus aristokratının askerliği sırasında Kazaklarla tanışmasını ve farklı bir kültürle karşılaşmasını konu alır. Tolstoy’un kendi askerlik döneminde edindiği deneyimlerden yararlandığı bu romanda Rus şehirleri ile Kazak köylerindeki yaşam gerçekçi bir üslupla karşılaştırılır, dünyayı ve hayatı iki farklı yorumlayış biçimi çok çarpıcı bir dille aktarılır.

Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910): Anna Karenina, Savaş ve Barış, Diriliş ve Kreutzer Sonat’ın büyük yazarı Tolstoy’un ilgisini çeken başlıca konular arasında tarihsel olaylar ve Rusların başka halklarla ilişkileri de yer almıştır. 1863 yılında yayımlanan Kazaklar genç bir Rus aristokratının askerliği sırasında Kazaklarla tanışmasını ve farklı bir kültürle karşılaşmasını konu alır. Tolstoy’un kendi askerlik döneminde edindiği deneyimlerden yararlandığı bu romanda Rus şehirleri ile Kazak köylerindeki yaşam gerçekçi bir üslupla karşılaştırılır, dünyayı ve hayatı iki farklı yorumlayış biçimi çok çarpıcı bir dille aktarılır.

Çarlık Rusyası Osmanlı İmparatorluğu’nun tebaası olan Ortodoksların haklarını temsil etme yetkisinde ısrar edince, Osmanlı Devleti Rusya’ya savaş ilan etti. Dünya tarihinin o zamana kadar gördüğü en kanlı savaşlardan biri olan “Kırım Savaşı” 1853-1856 yılları arasında yarım milyon insanın ölümüne yol açtı. Kolera, tifüs vb. hastalıkların kayıpları katladığı bu savaşın odaklandığı Sivastopol (kalesi), Fransa, İngiltere, Osmanlı Devleti ve bunların karşısındaki Çarlık Rusyası’nın belleğinde derin bir travma olarak kalacaktı. Okur, özellikle ikinci ve üçüncü bölümdeki “eleştirel-taşlamacı” üslubun yanı sıra, Tolstoy’un antimilitarist ve savaş karşıtı tutumunu, Çarlık Ordusu’nun organizasyon ve insani zaaflarına yönelttiği eleştiriyi de gözden kaçırmayacaktır.

Tolstoy’un en çok okunan ve tartışılan bu eseri, yayınlandığı ilk yıllarda hemen her ülkede sansürün tehdidiyle karşılaşmıştı. Romanın başkişisi Pozdnişev, uzun bir tren yolculuğu sırasında kompartıman arkadaşına, hayatının ve evliliğinin umutsuz, trajik öyküsünü bir tür “itiraf” gibi anlatır. Tolstoy kendi metnine getirdiği yorumda, evlilik kurumunda kadın erkek ilişkisini ele aldığını söyler. Evliliğin devamı için yalnız evlilik öncesinde değil evlilik sırasında da “cinsel aşk”tan kaçınmak şarttır. Çünkü Tolstoy cinsel aşkı, Tanrı’ya ve öteki insana duyulması gereken sevginin engeli olarak görür. Bu onun ideal din anlayışının önemli bir dayanağıdır.

Edebiyatçı, filozof ve eğitimci kişiliğiyle toplumun aynası olan, çağının en büyük yazarlarından Tolstoy’un bu eseri, insanın dünyaya geliş amacı ve hayattaki önceliklerine, birleştirici güç olan sevgiye, insanın özünde var olan iyiliğe, açgözlülük ve tokgözlülüğe, hırsa dair içerdiği eşsiz hikâyelerle kendinize dışarıdan bakabilmenizi sağlıyor.

Her biri sizi ayrı diyarlara götürecek, aklınızı, ruhunuzu ve kalbinizi besleyecek, kimi zaman sizi vicdanınızla baş başa bırakacak, kimi zaman içinizdeki kilitlenmiş kapıları açıp karşınızdaki komşunuzun kapısını çalmanıza vesile olacak. Zihnimizin uzanamadığı kuytu köşelere sokulmak için ruhumuzu ve kalbimizi el feneri yapacağımız, bize değerlerimizi yeniden hatırlatacak ve kazandırdıkları ömür boyu unutulmayacak bir şaheser.

“Sevdiğin insanları kaybetmeye alıştığın zaman, hayatı önemsememeye başlıyorsun.”

Bir arayışın tezahürlerinden ibaret olan İtiraflarım, Tolstoy’un yaşamın anlamına dair uzun uzun düşünüp büyük bir arayış içinde olduğu zamanlarını düşünce kuytuluklarından günyüzüne çıkardığı eseridir. Rus edebiyatının en önemli isimlerinin başında gelen, dünya edebiyatına ölümsüz eserler vermiş olan Tolstoy’un varoluşa dair her insan gibi sordukları, tatmini, hayatı ve yaptıklarına dair sorgularıyla bu eserde onu kendimize daha yakın bulur, onu ve eserlerini anlamaya daha da yaklaşırız.

İtiraflarım’da karşılaştıklarımız, Tolstoy’un intihara, yaşama ve ölüme dair düşünceleri, yazdığı eserlere bakış açısı Tolstoy okuruna şaşırtıcı bir otobiyografi eseri sunar. Ailesi, inançları, çocukluğu, kalbinde yeşermiş kötü düşünceler ve hatalarıyla gerçek bir itiraf metni olan eser, edebiyata dair okumalarınızda mutlaka yer vermeniz gereken bir klasik.

1828-1910) He was a Russian novelist, reformer, and moral thinker, notable for his influence on Russian literature and politics. His more famous works include the novels War and Peace and Anna Karenina, and many shorter works, including the novella The Death of Ivan Ilyich and “Ivan the Fool”.His autobiographical novels, Childhood, Boyhood, and Youth, his first publications

(1852-1856), tell of a rich x landowner’s son and his slow realization of the differences between him and his peasant playmates. Cossacks (1863) describes the Cossack life and people through a story of a Russian aristocrat in love with a Cossack girl. Anna Karenina (1867) tells parallel stories of a woman trapped by the conventions of society and of a philosophical landowner (much like Tolstoy), who works alongside his serfs in the fields and seeks to reform their lives. Pierre Bezukhov in War and Peace is another character whose life reflects that of the author. War and Peace is famous for the breadth of its canvas. Its title topics are only the beginning of its ambitious inclusiveness, but most of his works had strong stories, broad social description, and philosophical overtones. In The Death of Ivan Ilyich (1884), Tolstoy faces his own fear of death.

Simon fakir bir kunduracıdır. Yıllardır geçim sıkıntısı çekmektedir. Çünkü yaptığı işten elde ettiği kazanç geçimini sağlamaya yetmez. Kendine ait ne bir evi ne de bir tarlası vardır. Bir paltoyu bile tüm kış boyunca eşiyle ortak kullanırlar. Ancak o da eskimiş, çoktan paçavraya dönmüştür. İki yıldır koyun derisi de satmaya başlayan Simon yeni bir palto almayı arzular ve bunun için borçlularından alacaklarını toplamaya çalışır.

İşte elinizdeki bu eser Tolstoy'un fakir kunduracısının bu şekilde başlayan hikâyesinin eşsiz bir anlatımıdır.

Kroyçer Sonat, Tolstoy'un din, aile, toplum ve özgürlük temalarını bir roman formatında kaleme aldığı en önemli eserlerinden biridir.

Yayınlandığı 1889 yılından günümüze kadar pek çok tartışmaya konu olmuştur.

Bir tren yolculuğu üzerine bina edilen roman, anlatımının sadeliği ve gerçekçi söylemiyle dikkat çeker.

Yazarın, hayatının son dönemlerinde vurguladığı yeni kadın-erkek ilişkileri ve ahlak anlayışının izlerini taşır.

İvan İlyiç'in Ölümü, Tolstoy tarafından 1886 yılında yazılmış bir romandır.

Hem biyografik hem de psikolojik romanların en başarılı ilk örnekleri arasında yer alır.

İvan İlyiç, yüksek rütbeli bir yargıç olarak sürdürdüğü hayatının sonlarına doğru yaşadıklarının ve geçmişte sahip olduğu değerlerin boşluğunu farkeder ve ömrünün son günlerini derin bir hayal kırıklığıyla tamamlar.

Tolstoy'un önemli eserleri arasında yer alan bu kısa romanı, yaşanan hayatı sorgulamakta ve ölüm karşısında tüm değerlerin anlamsızlığını vurgulamaktadır.

Lev Tolstoy, Savaş ve Barış’ı ve Anna Karenina’yı dünya edebiyatına kazandırdıktan sonra, 51 yaşında hayatına dönüp bakar ve yaşamının anlamdan yoksun olduğunu fark eder. İtiraflarım, büyük Rus yazarın estetik ideallerin peşinden gitmeyi bırakıp dinî ve felsefi meselelere yönelişine dair öngörülerle dolu, kısa ama çok güçlü bir kitaptır. Bir anlamda Tolstoy’un manevî orta yaş krizini anlatan İtiraflarım son derece özgün ve etkileyici bir metin olmasının yanında, hayatın anlam ve değeri üzerine yazılmış en önemli eserlerden biridir.

Kendi zümresinin dar sınırları içinde, gerçek hayatı yaşadığı sanısıyla sürüklenip giden İvan İlyiç, görünürdeki mutlu, pürüzsüz yaşantının düzenini bozan beklenmedik bir ziyaretçiyle sarsılır: Kapıyı çalan ölümdür. Ona hayat üzerinde düşünme fırsatı vermek ister gibi, dünyasından adım adım alır ölümün eli.

İlk defa 1882'de “Russkaja Myslj” adlı bir dergide yayınlanan “İtiraflarım” adlı bu eseri Tolstoy, elli yaşında geçirdiği manevi krizden sonra kaleme almıştır. İçine düştüğü bu kriz sonrasında aradığı kurtuluş yollarını ve bu sırada geçirdiği fikri, ahlaki ve dini gelişmeleri anlatır. Tolstoy, eninde sonunda ölecek olduğu bu hayatın anlamını bulmaya çalışır. İnsanlığın yaratılıştan beri sorduğu “Ben neden varım?”, “Hayatın anlamı ne?”, “Ölümlü dünyada tüm bu çaba niye?” sorularına cevap arar. Bu anlam arayışı önce bilimle başlar. Fakat bilimin verdiği cevaplardan tatmin olmaz ve felsefeye yönelir. Sokrates, Hz. Süleyman, Schopenhauer ve Kant gibi önemli düşünürlerin görüşlerine yer verir. Düşünen tüm insanlar gibi Tolstoy’da bu soruların cevabını kesin olarak verememiştir. Çünkü: “Her cevap bireyin kendisinde saklıdır.”

Nikita sâde bir Rus köylüsü, Vasili Andreyeviç ise onun kendini mal-mülk telâşına kaptırmış patronudur. Vasili Andreyeviç’in bir arazi ihalesine yetişmek için yoğun tipi altında uysal ve nazik Nikita’yı da yanına katarak çıktığı çetin kızak yolculuğunda bu iki farklı insanın karakterini, aralarındaki ilişkiyi ve ölüm karşısında nasıl davrandıklarını okurken aynı zamanda kışın ve karın, tabiatın, Rusya’nın köy hayatının ayrıntılarını da öğreniyoruz.

Tolstoy’un bu iki karakteri tamamen erdemin veya ihtirasın temsilcileri olmaktan çok, hem iyi hem de kötü özellikleri içlerinde barındıran insanlar olarak ele alması ve hemen bütün hikâyeyi “kar çölü” gibi sâde bir sahnede işlemesi de onun neredeyse ilâhî yeteneğinin eseridir.