Yeni Kitaplar

“Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden
Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak
Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak

Sular sarardı yüzün perde perde solmakta
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta...”

- Ahmet Haşim

"Şiirde sembolizm akımının efendisi, sivri dili ve farklı kişiliği ile tanıdığımız Ahmet Haşim ve onun hayatının son yıllarında tanıyıp evlendiği, ruhen ona çok benzeyen musikişinas eşi Zarife Güzin Hanım...

Merdivenler'de yazar gerçek olaylara dayanan hayatları, akıcı bir anlatımla nakış gibi işlemiştir.
Romanın asıl teması; Zarife Güzin Hanım'ın kökü eskilere dayanan ailesinin hayat hikayesidir. Hikaye Haşim'le tanışmaları, aşkları ve şairin ölümüyle biter bitmesine ama siz okurken, kesinlikle bitmesin isteyeceksiniz.

Bu hikayeler;
Ben ders almam, ders veririm diyenlere değil;
her hikayeden ders çıkaranlara olsun...

- Ahmet Murat Bülbül

Sevgili Okur,
Hani bir türlü kimselerle paylaşamadığımız;
Bastırılmış duygularımız,
Kalıplaşmış düşüncelerimiz,
Kimi örf, adet ve gelenek - göreneklerimizin yanında,
‘Elalem ne der Tanrısı’nın baskısından bir türlü kurtulamazken;
Günbegün, yaşamı kendimize zehir ederken,
Yaşadığımız pişmanlıklarımıza nasıl çözüm bulabileceğimiz var bu kitapta.

Ne yazık ki;
Övgüyü de…
Takdiri de…
Alkışı da…
Sevgiyi de -çocuk gibi- hep başkalarından bekler oluşumuzun, bize nasıl bir travma yaşattığını okurken, aynı zamanda kendimizle de konuşuyor olacağız.

Unutmayınız ki hepimizin sıkıntıları da çözüm yolları da ortak...
Aldığımız eğitim ve dolayısıyla da özgüven eksikliğimiz,
Birlikte olduklarımıza gereğinden fazla sahip çıkıyor oluşumuz,
Karşımızdakine ‘kendini tanıma fırsatı’ vermeyişimiz,
Türlü bahanelerle, birbirimize yeterince zaman ayıramayışımız,
Ortak sorunlarımızdan sadece birkaçı...

Ya sonrası…
İşte Sevgili Ayşe Yazılıtaş’ın kaleminden çıkan elinizdeki bu kitapta, sonrasını ve çözüm yollarını bulacaksınız.

Unutmayın!
Her şey bizim elimizde…
Biraz zaman ve biraz sabır lütfen!

- Yunus Arıkan
Gazeteci - Yazar

... İşte Firdevs de İlyas’ın gönlünde Mavi Serfiraz Çiçeği idi.
Her zaman öyle idi ve öyle de kalacaktı.
O bulunmaz, o ulaşılmaz, o nadide çiçek olarak…
Sadece o kadar mı? Hayır. İlyas’a göre o, karayı arayan denizci için deniz feneri ne ise, yolunu arayan gezgin için Çoban Yıldızı ne ise, tipide kaybolan için aşina bir işaret ne ise, o idi.
Kendisine ise ekmek idi, su idi.
Kendi hastaydı, ilacı o idi.
O güneşti, İlyas onun etrafında dönen dünya idi.
O ışıktı, İlyas ışığa koşan kelebek idi.
Ne desek az idi.

Annemin, “Çocuğun olduğunda o zaman anlarsın beni” sözü halen kulağımda. Ne kadar da haklıymış annem! O günlerde “Asla annem gibi olmayacağım!” dediğimi çok iyi hatırlıyorum. Şimdi kendime baktığımda ise görüyorum ki sanki annemin kopyasıyım. Annemizi ne kadar tanıyoruz? Bazen anlam veremediğimiz hareketleri ve öğütleri vardır annelerin, acaba nedeni nedir bunların?

Bazen elleri koynunda, düşüncelere dalmış halini hatırlıyorum annemin. Ne düşünürdü acaba? Onun da arzuları, rüyaları, hayalleri vardı mutlaka, ama bunların ne kadarını bizimle paylaşırdı? Anne çocuk ilişkisi dünyadaki en yakın, en temel ilişkidir. Annemiz bize en yakın insan olsa da onun da hiç bilmediğimiz yanları vardır. Sahi biz, ne kadar tanıyoruz annemizi? Birazcık da olsa bu kitapçık sana anneni tanıma fırsatı veriyor. Annenin hiç bilmediğin yönlerini gün ışığına çıkararak sizi yeniden tanıştırıyor.

Yaptığımız bu çalışmada, İslam öncesi ve sonrası Mekke kent yaşamının sosyal, ekonomik ve kültürel bedizini (resmini) görebileceksiniz.

Yine çalışmamızda, köle tüccarlarınca Mekke şehir kültür yaşamının belirleyicilerine pazarlama düşünceli, getirdikleri tutsakların etnik köklerine ilişkin bilgi edinebileceksiniz.

Ve yine bu araştırmada İslam Peygamberinin, yüce Türk ulusu için dillendirdiği söylemleriyle tanışacaksınız.

Dolaysıyla Hz. Muhammed (s.a.v.)'in, Türk milletine özgü yürüttüğü özel politikaları ile birlikte; Göktürk İmparatorluğu Kağanlarına İslam’a davet mektubu gönderip göndermediğinin araştırma sonuçlarına ulaşabileceksiniz.

• İslam Peygamberinin Türklere yazdığı Türkçe mektup

• Allah’ın övgüsünde Türkler

• Dede Korkut İslam Peygamberinin huzurunda

• Peygamberimiz Türklerle görüştü mü?

• Arapların Türk işverenler ile karşılaşmaları

• Beni Eslem kabilesi Türk mü?

• Hz. Peygamberin kullandığı çadır, Türk çadırı

• Peygamberimiz Miraç'ta gördüğü Türk

• Ebu Ubeydullah Süreyc Et Türkî

• Kabe’nin anahtarı kime emanet edilmiştir?

Tarihe yön veren, Avrupa’nın Aydınlanma Çağı’na, eserleriyle, buluşlarıyla öncülük eden bilim insanları ve sanatçılardan hepinizin tanıdığı belli başlı isimlerin biyografilerini ve hayatlarından önemli kesitleri bu kitapta okuyacaksınız ve en önemlisi; şaşıracaksınız...

Niye mi?

Mesela; Alman edebiyatçı Goethe’nin atalarının Selçuklu Türklerinden olduğunu biliyor muydunuz?..

Mustafa Öncül, bu ve bunun gibi bazı konuları, bilimsel verileriyle sizler için araştırıp yazdı.

Keyifli okumalar...

Kadim bir kötülük, dünyanın en güzel şehrini tehdit ediyordu. İstanbul hiç olmadığı kadar büyük tehlike altındaydı! İstanbul'un temiz su kaynağı olan Terkos Gölü'ne meşum gümüşi bir sis her çöktüğünde 1,5 milenyum yaşındaki lanetli Bizans şövalyeleri, mezarlarından kalkıp insanlara saldırıyordu. Bu mezar kaçkını hortlak şövalyelerin, kurbanlarından tek istedikleri vardı: taze et ve sıcak kandan pay almak!

Bizans İmparatoru, “Putkırıcı” lakaplı 3. Leon, kendisine isyan eden Venedikli deniz tüccarlarından oluşan korsan filosunun Terkos'taki üssüne 1.500 yıl önce ani bir baskın düzenlemişti. Amacı, can düşmanı olan Seyyid Battal Gazi'ye, “İstanbul'u siz karadan biz denizden kuşatalım” diye mektup gönderen bu korsanları yok etmek, yağma ve karaborsadan elde ettikleri muazzam hazineye el koymaktı. Kanlı bir savaş sonrası yaralı ele geçirebildiği hiçbir korsan, ağır işkencelere rağmen konuşmayınca, imparator, onları aforoz ettirdikten sonra diri diri gömdürmüştü.

Asla bulunamayan devasa hazinelerini koruma uğruna canlarından olan lanetlenmiş korsan şövalyeler, asırlar boyu topraklarına giren her yabancıyı hazine için tehdit olarak görmektedir. Terkos Gölü'ne ne zaman yoğun sis çökse şövalyeler hortlamakta, yattıkları mezarlardan kalkarak insanlara saldırmakta ve içlerindeki sonsuz açlığı bastırmak için onları canlı canlı parçalayıp yemektedir.