Uyutulan 33 yaşındaki troid kanseri kadın hasta, ameliyat masasına yatırıldı. Cerrah Mehmet Bey’i asiste etmek benim görevimdi. Doktor bugün biraz yorgun gözüküyordu. Bugün girdiği dördüncü ameliyattı. Onun operasyonlarında cerrahi aletlerin sesi dışında çıt çıkmazdı. Ameliyata başlayalı yarım saat geçmişti ki cerrah, "Çabuk tampon verin!" diye bağırdı. Hasta kanıyordu. Çok sayıda tampona rağmen kan durmuyordu. Şah damarı kesilmişti. Tüm müdahalelerimize rağmen hasta dönmedi.
Doktor sinirli bir tavırla ameliyathane önlüğünü çıkartıp uzaklaştı. Peşinden gidip, “Hasta yakınları kapıda bekliyordur, açıklama yapacak mısınız?” diye sordum.
Mehmet Bey, “Açıklamayı yapma görevi ekip şefi olan cerraha aittir, anestezi nedeniyle solunumun durduğunu söyler, geçerim. Sen, lütfen karışma!”
“Hasta yakınlarına doğruyu söylemeliyiz. Yakınlarının yanlış müdahaleden kaybedildiğini bilmek en doğal hakları.”
Cerrah tabii ki kendini bildiğini yaptı, o gün yaşananlardan arta kalan yükü taşımak bana kalmıştı.
Not: Kitapta anlatılan kişiler ve kurumlar kurgudur.
