Yeni Kitaplar

Romanovlarda sular durulmuyor. Tehdit çanları çalarken bu defa sıra gerçek hislerini maskeleyen Adrian’a geliyor.

Adrian sonradan edindiği Romanov soyadının ağırlığı ve kendi geçmişi altında eziliyordu. Sokakların kuralsızlığıyla büyüyen ruhu, geçmişi ve geleceğiyle hesaplaşırken, sahip olamayacağını sandığı şeyi arzulamıştı ve artık maskesini çıkarmak zorunda kalacaktı.

Jasmine zor olduğunu düşündüğü yaşamının yükünü tek bir gecede ve tek bir günahla ağırlaştırmıştı. Arzularına yenik düştüğü gecenin bedeli onarılamayacak kadar kırık bir kalp olmuştu. Oysa gerçek aşkın onaramayacağı bir yara var mıydı hayatta?

Tek bir gecenin ardından geçen üç yıldan sonra artık vazgeçmek yoktu; tüm günahların bedeli sadece en gerçek aşkla ödenirdi.

Her insanın geçmişi pençe izleriyle doludur. Derin yarıklardan oluşan izlere birçok anı gizlenir. Zamanı geldiğinde can yakmak için...

Peki ya kuytuda saklanan geçmiş size ait değilse?

Geçmişi gün yüzüne çıkaran bu kitapta, belki de bilinen tüm doğrular yanlış, yanlışlar ise doğru çıkacak. Belki aşk, sahte bir gülüş olacak ve günler akreple yelkovanın ayrılığından sonra işlemeyi bırakacak.

Kadın bir akrep, adamsa katran.

Bir kadın bir adama bu kadar haram, bir adam bir kadına bu kadar yara olamazdı.

Onunla tanıştığımda renklerini kaybettiğini düşünen, mutsuz ve sessiz biriydi. Ona Bayan Renk dedim çünkü sandığının aksine siyah ve griyi değil, gökkuşağının tüm renklerini içinde taşıdığına inandım. Birlikte gökkuşağını bulmaya çalışırken renklerin anlamlarını bambaşka bir bakış açısıyla öğreneceğimi tahmin etmemiştim.

“Aşk denen şeyin ne olduğunu o anda kavrıyorum. Yıllarca insanları dinledim. Onlar için üzüldüm, onları iyi hissettirmeye çalıştım. Ama hiç onlarla birlikte gerçek alamda acı çekmedim. Birinin acısını, mutluluğunu, umutlarını ve çaresizliğini kalbinde hissedebilmenin mümkün olduğuna inanmazdım ama oluyormuş işte. O güldüğünde gülmek istememi, üzüldüğünde acısını hissetmemi nasıl açıklayabileceğimi bilmiyorum. Belki de aşk anlamsız duyguların sevgiyle sarmalanmış halidir. Belki de aşk insanın açıklayamadığı duygulara taktığı herhangi bir isimdir. Bu her neyse, sonucu ne olursa olsun, yaşayabildiğim için hayatım boyunca minnettar olacağımı biliyorum.”

Bozkır ayazına tutulmuşçasına uyuşur parmaklarınız da yine ruhunuzun o ince aksine tepkisiz kalamazsınız. Nefesinizden üfler, nefsinizden yontarsınız onu. Her seferinde şekil alır kırık dökük vicdanınız. Af dilersiniz birbiri ardına…

Tespih bu; sabır çektirir, ah çektirir. Ama hep çektirir. Tıpkı kader gibi. Hep size çektirir.

Rengini yârin gözlerinden alır kimi zaman, kimi zamansa zifiri karanlıktan. Ama huzuru her daim Yaradan'dan.

Hayatın ayazını ciğerine çekmiş, kendi gibi soğuk taşlarda deva bulan bir usta.

Soğuk taşları gönlünün ateşinde ısıtan bir kadın.

Ve tespihe dizilir gibi ardı ardına dizilen kehribar rengi acılar...

Usta'nın aşkı size sabrı öğretecek ince ince.