“Bugünün anısına Sufian’a ve Christ’e küçük birer hediyem var.” Kutuyu açtı içinden her biri ince gümüş bir zincire geçirilmiş iki adet yüzük çıktı. Yüzüklerin üzerinde bir ata binmiş iki şövalye işlemesi var idi.
Birini Sufian’ın boynuna taktı, diğerini de Christ’in.
“Şimdi siz bu atın üzerindeki iki şövalye gibi yol arkadaşı oldunuz. Bu yüzükler parmağınıza şimdi bol gelir. Onun için onu şimdilik boynunuzda bir kolye gibi taşırsınız. Ne zaman onu parmağınıza takacak kadar büyürsünüz, o zaman boynunuzdan alıp parmağınıza takarsınız.”
Sufian: “Teşekkür ederim Efendim. Bunu sizden bir anı olarak saklayacağım.”
“Beni çok memnun edersin.”
Kader Sufian ve Christ’i böyle birleştirdi.
Yakın gelecekte bu iki çocuk tarihin akışında büyük bir rol alacaklar.
