Yeni Kitaplar

Hasibe Ayten, Hayat Kısa Kuşlar Uçuyor adını taşıyan anı-deneme kitabında bizi sevdiğimiz, yazına ömrünü veren, dostlukları yücelten kişilerle tanıştırmıştı.

Yeni kitabı, mektuplar üzerine kurulu. Ankara’da bir zamanlar yayımladığı Sesimiz dergisiyle ülkenin dört bir yanına ulaşırken, ürünlerini yayımladığı yazar ve şairlerle de yoğun bir yazışmanın içinde olmuştu. Mektupları yazanların, onlara göz izini bırakanların çoğu aramızda değil.

Hasibe Ayten; Aziz Nesin’den Vedat Günyol’a, Tomris Uyar’dan Behçet Necatigil’e, Melih Cevdet Anday’dan, Hasan Hüseyin’e, Niyazi Berkes’ten Samim Kocagöz’e, Asım Bezirci’den Metin Eloğlu’na yüzlerce değerimizin yazdıklarını belgeliğinde saklı tuttu. Bugün onları bizlerle buluşturuyor. O değerlerin yazınsal ürünlerinin yanı sıra mektuplarındaki inceliği de görmemizi sağlıyor. Mektuplar kişisel duyguların ürünü olmasına karşın, yazıldığı döneme de tanıklık ediyor. Okurlar; içten, sıcak, etkileyici, duygusal özellikler taşıyan mektupları kendilerine yazılmış gibi de duyumsayabilirler.
Payda Yayınları olarak böyle bir çalışmanın içinde olmaktan mutluyuz. Hasibe Ayten’i onca karmaşayı yaşayan ülkenin aydını olarak bu mektupları bugüne değin özenle saklayıp bizi onlarla buluşturduğu için kutluyoruz. Yaşamımızdan büyük ölçüde çıkan mektup güzelliğini birlikte paylaşmanın onurunu duyuyoruz.

Engels büyük yoldaşını toprağa verirken, “Darwin, nasıl organik doğanın evrim yasasını ilk kez kavradıysa, Marx da bir başka yönü. K. Marx’ın düşünceleri doğru ya da yanlış; tarih gösterecektir elbet. Yalnız Marx’ın en önemli özelliği, ilkesi, can damarı egemen, ezen ve bir kısım “ilet’lerle sarmaş-dolaş olup onların yaşam biçimini, hiçbir zaman benimsememiş olmasıdır. Bilimin “özgürük savaşçısı” diye anılan Galileo’nın en büyük hatası ya da eksikliğiyse, hep “saray’lıların yaşam biçimini imrenerek, onlarla sarmaş-dolaş olması, O’nun yargılanmasının bir nedeni değil miydi acaba? “Yargılanmazdı” demiyorum, yargılanmayabilirdi. Egemen, ezen ve bir kısım elitler “akıl”lıdır her zaman! Onun için tarihe damgasını vurmak isteyen düşünür olsun, bilim adamı olsan “kaya” gibi sağlam, ardından silinmemek-kaybolmamak için bir ”bukalemun” gibi renkten renge girme kurnazlığını göstermesi gerekir; ama onlarla bütünleşmeden onların dümen suyuna girmeden “Nasıl bilirsin?°” diye sorulduğunda köylünün “Hep kendinden yanadır” diye tanımladığı tıpkı Erasmus gibi. Az mı çekti Reformculardan, hele hele bir M. Luther’ün kaprisli davranışları ile art niyetli sorularının gereksizliğinden?

12.12.2017

Sevgili Nusret Ertürk

Seni ''Köydeki Keklikler'' (1976) kitabınla tanıdım.
Şimdi kentteki keklikler arasında birlikteyiz.
Cumhuriyet’te çıkan güzel yazıların özgün bir hava taşıyor.
Seni kutluyorum.

-Mahmut Makal