Dante Alighieri, meşhur İlahi Komedya'sında, insanları yoldan çıkaran üç başlı şeytanı aynı zamanda bir cehennem zebanisi olarak tasvir eder: “Altı gözünün altısıyla birden ağlıyor ve gözyaşları kanlı bir salyayla birlikte üç çenesinden aşağı süzülüyordu. Ağızlarının her birinde, dişlerinin arasında, değirmende çeker gibi bir günahkarı öğütüyor; böylece üç günahkara aynı anda işkence ediyordu.”
Salyalarını saça saça ağlayarak fitne virüsünü dünyaya bir veba gibi yayan, timsah gözyaşlarını akıtarak beddua seansları yapan, tüm kötülüğü ortadayken körlüğüne aldanıp kendini Santa Lucia sanan zamane ejderhalarını görseydi eğer Dante, şeytanı bu kadar basit tasvir ettiği için kendini lanetlerdi.
Gog ile Magog ya da Mesiha Daggala çağında değiliz belki ama daha önce yayımladığım FETÖ iddianamesi derlemelerini okumuşsanız eğer, şeytanın hangi ölüm maskelerini takıp aramızda gezindiğini anlamışsınızdır.
“Yetmez, daha da fazlasını isterim; lütfen daha çok cesaret, daha çok marifet, daha çok hakikat” diyenleriniz, işte bu eseri, Ver Papaz Al Papazı adlı kitabımı, satırların altını çize çize okumalıdır. Göreceksiniz ki Faraklit'in ümmeti gazaya çıkmış, kan kokan kalemle meydan okuyor, Satan'ın müritlerine korku salıyor. Tek tek aşikar olmuş planlar... Peccatum... Peccatum... Peccatum... Septem Peccata Mortalia!
- Muhammed Gömük
