Tüm hırslar ve büyük işleri karmak isterdim. İskambil kağıtları gibi Yapbozları savurmak insanlara, Onlar uğraşırlarken Kalkmalı şımarık bir dansa.
Yaşamlar ve insanlar kıyımdan geride kalsa... Ayakkabılarımı kaybedecek kadar küçükken, Anneme ağlardım, annem hemen bulurdu, Şimdi bu karanlıktan bana maviyi kim bulsa.
Yeniden kaybetsem üzülmezdim ayakkabılarıma. Adim atmayı ögrenen bir bebekken, En son kim tutmuştu ellerimi hatırlamıyorum. Tekrar tutmasını istirham ediyorum, Düşmeden yürüyemiyorum.
Sanırım Ben hâlâ ufak bir çocuğum, Bu çağa ayak uyduramıyorum.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
