Kendinden tiksiniyordu. O an akıl hastanesinin bahçesinde oturuyor olmayı hayal etti. Ruhsuz, duygusuz, ağrısız ve düşüncesiz geçen günlerini özlemişti. Ne tuhaf: bir insanının kendini huzurlu hissettiği tek yerin, aslında deliliğin bahçesi olması...
“İyi düşün Harel, yaşamak için bir sebebin var mı?” diye sordu kadın.
Ve: yaşamak için tek bir sebebi yokken, ölmek için ne çok sebebi olduğunu fark etti!
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
