Kopar gelir sahibinden; Kırıldığı o gün. Acısı ayazdadır, Feryatları buzda… Yine de eğilmez, eğmez başını cellâda... Üşütür, korkutur, yakar. Sonunda yine kahredip güneşe Hayat için, girer toprağın koynuna… Kardan kadın; acımaz kendine asla!
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
