Şafağın paslı yüzünde unutulmuş bir tebessümü kazıyorum inatla Elimde ‘’eskiden’’ diye başlayan bir dilin çakısı İçimde kurumuş bir dereye suyu hatırlatmanın derdi Kum hatırlamazsa taş muhakkak hatırlar diyorum Şeklini ve rengini veren o gücü unutmak nasıl mümkün Bir yoklasa yüreğini duyacak uğultusunu suyun Ve hazırlayacak kendini yeniden o sonsuz akışa
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
