Mark Wolynn, akıl sağlığı sorunlarının ve aile travmasının nesiller boyu nasıl geçebileceğine dair birkaç güçlü noktaya değiniyor. Yani bugün “kim” olduğumuzu kalıtsal aile travmalarının ne kadar belirlediğini irdeliyor. Depresyon, anksiyete, kronik ağrılar, fobiler, obsesif düşüncelerin kökleri anlık yaşam deneyimimizde veya beynimizdeki kimyasal dengesizliklerde değil ebeveynlerimizin, ninelerimizin, dedelerimizin ve hatta büyük büyük atalarımızın yaşamlarında olabilir. Ben bu kitapla birlikte bu konuda yeterince ikna oldum ya da olmak istedim.

Bu kitabı okuyup da kendinizden bir şeyler bulmamak mümkün değil. Hayatımızda olan ancak anlamlandıramadığımız, “neden böyle oluyor” diye çözümlendiremediğimiz bazı olayların esasında geçmişimizde bir yerlerden kalıtsal olarak bize miras kaldığını görmemizi sağlayan bir çalışma. Kitapta en dikkat çekici noktalardan biri insanın hafızasının olumsuz şeyleri hatırlamaya çok odaklandığının altının çizilmesi. Özellikle çocuklukta, anne ile kurulan ilişkinin daha sonraki yaşamda çocuğun hayatındaki etkilerini okurken en ufak bağ kopmasının ne tür acı sonuçlara yol açtığını görmek mümkün.

Yaşanılan travmanın nesilden nesile aktarıldığını, kişisel oluşumumuzda aileminiz çok önemli bir paya sahip olduğunu yazar çok güzel bir şekilde dile getirmiş. İçeriğinde bulunan uygulamalar ve örnekler kendi sorunumuzun farkına varmamızı sağlıyor.