Seyyah Gözünde Kilikya Ovası

12. yüzyılın seyyah-bilgesi Tudelalı Benyamin, Sefer Masa’ot’unda Kıbrıs’tan Kilikya kıyılarına açılan kadim yolları kat ederken, Göksu’nun sesini ve Toros geçitlerinin yankısını satır satır kayda geçirir. Kilikya Ovasının Seyyah Gözünde Silifke, bu eşsiz seyahatnamenin izinde, Ermeni beylerinin sınır kalelerinden Bizans’ın “Yavanî” garnizonlarına, liman rıhtımlarındaki cam tüccarlarından Yahudi cemaatlerinin göç hikâyelerine uzanan katmanlı bir panoramayı gözler önüne seriyor. Göksu deltasını besleyen ticaret damarları, Toros kapılarında tüten kervan ateşleri ve “Ermeniya” diye anılan dağlık hat—hepsi Benyamin’in merak dolu bakışıyla yeniden canlanıyor. 
Seyyahın “görünmeyeni görünür kılma” gayreti, okuyucuyu sadece metnin satır aralarında değil, taş döşeli antik yolların kıvrımlarında da yürütüyor. Kilikya Ovası’nın çok-kültürlü ticaret çarşıları, Sinagog-Kilise-Manastır üçgenindeki inanç mozaiği ve Silifke’nin “sessiz ama vazgeçilmez” köprü rolü, bu çalışmayı hem akademik bir kaynak hem de soluksuz bir okuma şölenine dönüştürüyor.