Baker Sokağı’na ulaştığımda, onu dizlerini çekip koltuğa kıvrılmış, ağzında piposu, düşünceye dalmış buldum. Can sıkıcı bir sorunun sancılarını çektiği belliydi. Eliyle bana eski koltuğumu işaret etti, oturdum, bunun dışında yarım saat boyunca varlığımı fark ettiğine dair bir tepkide bulunmadı. Nihayet bir süre sonra daldığı hülyadan uyandı ve bir zamanlar evim olan bu mekâna gelişimi o her zamanki tuhaf gülümsemesiyle selamladı.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
