Tevfik Çavdar’ın Kitabı

"1939 sonbahar ve kışının üzerimde iz bırakan iki olayından söz etmek isterim. Bunlardan birincisi istasyon binası ile demiryolcuların kaldığı lojmanlar arasındaki park benzeri bir yere yapılan sığınaktı. O günlerde ajanslar Alman uçak filolarının Polonya kentlerine, özellikle Varşova'ya yaptıkları yoğun bombardıman haberleriyle doluyudu, Çok korkardık. Babam, başta annem olmak üzere bizi teskin ederdi. Söylediği şuydu: "Merak etmeyin, Kayseri'nin üzerinde büyük hava boşlukları var. Buraya kolay gelemezler." Meşhur fındık reklamındaki gibi, "tabii yerseniz"... Ne var ki, biz yerdik. Aklımıza "Bu sığınak niye yapılıyor" diye sormak da gelemezdi. Sığınak bitti, on-yirmi metre uzunluğunda, derin bir çukur. Üzerini traversle örtüp, toprakla kapadılar. şimdiki aklımla düşünüyorum da, değil bomba, üzerine büyük boy briket düşse yıkılabilirdi. Zaten içi de yirmi kişiyi zor alırdı. Neyse biz çocukları iki üç ay oyaladı."