Bir zamanlar İstanbul’u koruduğuna inanılan üç başlı ejderha sütunundan geriye ne kaldı? Leylâ Erbil, bir metafor olarak bu sütundan hareket ediyor ve Türkiye tarihinin siyasi cinayetlerine, hafızalarda yer edinmiş acılara uzanan bir hikâye anlatıyor. Ahmet Oktay’ın “Leyla Erbil acıyı, sevgiyi, inancı, ölümü ‘estetize’ etmekten kaçınır” diye tanımladığı yazar, bu kitapta zaaflarıyla, yalanlarıyla, hatalarıyla, korkularıyla kahramanlarını ortaya koyuyor ve onlardan yüzleşme bekliyor. Bu yalnızca hikâyenin öznelerine yapılmış bir çağrı değil; okur da davetli bu çabaya.
Kitap Hakkında
"Leylâ Erbil acıyı, sevgiyi, inancı, ölümü ‘estetize’ etmekten kaçınır. Kişilerini trajik kahramanlara dönüştürmemeye özen gösterir. Onlar ‘Bizhalk’ın üyesidirler: Hatalı, yalancı, duyarsız, çıkarcı, zayıftırlar. Zaaflarını hoş görmez kişilerinin. Tam tersine onlara vurgu yapar. Erbil’de düzenin yandaşları gibi düzenin karşıtları da aynı acımasız ‘eleştirel bilinç’ önündedirler. Olumlu kişileri bile kurtulamaz eleştirilmekten. (...)’Siyasal’ bir okumaya son derece açık ve uygun olan Üç Başlı Ejderha, yazarın araya girerek Burmalı Sütun çevresinde yeni bir anlatısal katman oluşturmasıyla, beklenmedik bir kesintiye, bir belirsizleştirilmeye uğratılır. Sorular yanıtsız bırakılmıştır. Geride kalan sadece kötülük ve tarihten devralınmış siyasal cinayetlerdir..." -Ahmet Oktay-
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
