Vâveylâ

Bir tarafta gece var,
Karanlık,
Hüzün var.
Ben orada duruyorum,
Kış ayazının tam ortasında.

Diğer taraf aydınlık,
Güneş var
Ve umut.
Sen orada duruyorsun,
Mimozalar içinde,
Leylakların tam ortasında.

Herkes sevildiği kadar güzelleşirmiş,
Anlıyorum şimdi.
Zaten, Aşık Veysel de yanılmış olamaz.