A7 Kitap

Kim bilir kaç kez kırıldın, yanıldın, kaybettin…

Kim bilir kaç kez düştün, kalktın, yeniden başladın…

Sürdürmeyi sürdürdün…

Seni anlamayan, duymayan ve görmeyenler arasındayken; arzuların, düşlerin ve sevdiklerinle kendin için nereye gidiyorsun?
Geceler boyu canını yakan, ruhunun karanlık dehlizlerinde uğuldayan intikam ateşini avuçlarına alıp, “Geçmişin izlerini ve geleceğin korkularını silmeden gidebileceğim bir yer yoktu” dediği an, insanlığın hikâyesini değiştirecek macerası başlıyor kahramanın. Işığın karanlıkla savaşından yaralarını sararak çıkmış, küllerinden doğmuş bir kadının neler yapabileceğini ve ne kadar ileriye gidebileceğini tüm yaşanmışlıklarıyla ortaya koyuyor kahraman...

Yaşamın tüm ağırlığına rağmen, onun hikâyesine ortak olup kendi yaşamının kahramanı olmaya ve sen değişirken insanlığın hikâyesini de değiştirmeye var mısın?  

Derler ki; uçmayı denemeyen insan, ne zincirlendiğini fark eder ne de kanatlarının kudretini. Ve yine insan, önünde diz çöktüğü şeye inanır; ayağa kalktığında ise bilir inandığı şeyin hakikatini…

Sen bitti demeden oyun bitmez…

Yazmak isteyip de nereden başlayacaklarını bilemeyen naif kalemlerin motive olacakları bir eser, bir yol haritası, bir pusula... Okuma, araştırma ve keşif süreçleriyle birlikte gelişen yazma ediminin gerçekten de yazma cesaretine gereği var. Şimdiden iyi okumalar dilerim.

Kaan Demirdöven

Hepimizin üzerinde biraz toz var, korkularımızdan kalmış. Işıl Işık bizi ayağa kaldırıyor, tozlarımızı silkiyor. Yaptığı şey, cesaret işi.

Sedat Demir

Cesaret gülmek ister! Yazma Cesareti, dilin kudretini sevme kapasitemize bahşeder. Yazmak, evden kaçış patikasıdır; patika, cankurtaran halatıdır. Her harf bir yokuştur, bayrağı harfsiz kelimeler olana. Her sözcük bedene bir dokunuştur; aklın ağrısını tenin şenliğinde unutturur.

Suat Hayri Küçük

Anadolu’nun küçük bir bucağından 16 yaşında büyük şehre gelerek “Sinema Güzeli” unvanını alan Mine ile gazeteci Erman’ın gerçek aşk yaşamını okuyacağınız bu roman, gerçek kişilerden ve gerçek olaylardan esinle yazılmıştır. Hikâyenin geçtiği yıllar; siyasi meselelerin hortladığı, sağ-sol çatışmasının ayyuka çıktığı dönemdi. Gençler o dönemlerde ya siyasi mevzulara ya da şöhrete meyletmişlerdi. Büyük şehirde yaşamak onlar için hem ürkütücü hem de yaşamlarını değiştirecekleri bir macera mekânıydı. Öyle ya; nihayetinde İstanbul’un taşı toprağı altındı. Orada ayakta kalmak, bir şeyleri başarabilmek çok önemliydi.

Sinema Güzeli’nin başkarakterlerinden Erman, nevi şahsına münhasır bir kişilik yapısına sahip, kelimenin tam anlamıyla korkusuz bir gazetecidir. O, George Orwell’ın şu sözünü meslek etiği açısından kendisine motto bellemiştir: “Gazetecilik, birilerinin yayınlanmasını istemediği haberleri yazmaktır; gerisi halkla ilişkilerdir!” Mesleğini, yaşamı savunurcasına icra etmektedir. O yurtsever bir devrimcidir! “Yaşadığımız vatanın batı medeniyetlerine ulaşabilmesi için devrim gereklidir!” diyen bir solcudur. Mine ise, bu hikâyenin öznesidir. Sizler bu hikâyeyi onun dilinden dinleyeceksiniz.

Bu bir bilim kitabıdır. Konusu migren hastalığıdır. Yazar, migren uzmanı olan bir doktordur ve migreni genetik miras olarak ele alıyor. Tamamı bilimsel gerçekleri yansıtan, tıbbi terminolojiden mümkün olduğunca uzak ve yalın bir dille yazılmış olan Migren; hekimler, tıp öğrencileri ve sade vatandaş için yararlı bir kaynak. Kendi ağrılarımızı anlamak ve etrafımızdaki baş ağrısı olan dostlarımıza daha etkin yardım edebilmek adına faydalı bir eser.

Ailesinden miras kalan çeyiz sandığındaki hangi tohumun ne zaman ve ne ölçüde yeşereceğine bağlı olarak, herkes kendi hikâyesini yazar. Yazar bu kitapta, tanık olduğu hikâyelerden oluşan izlenimlerini bilimsel dayanaklarla anlatmış. Migren; toplumdaki her 5 kadından ve her 10 erkekten birini etkileyen, bilinen en karmaşık hastalıklardan birine rasyonel bakış açısıyla yaklaşmanıza vesile olmayı ve bu bağlamda farkındalık oluşturmayı amaçlamaktadır.

Sonuçta, kimsenin elinde sihirli bir değnek yok; ancak sorunları bir bütün olarak kavramak, uzun vadeli çözümler üretmek ve empati yapabilmek başlangıç için makul hedeflerdir. Bu kitap, migrenin daha iyi anlaşılmasına ve migren hastalarının yaşam kalitesinin artmasına hizmet ederse, amacını gerçekleştirmiş olacaktır…

Haydi; şimdi gelin migren proteini avına çıkalım…

İnsan varoluşu yalnız yaşamaya uygun değildir. Bu, “insan oluş”un hakikatidir! Evrenin en büyük gizemlerinden biri olan varoluşu yalnız deneyimleyemez insan. Bu kitapta paylaşılan her bilgi, yazarın meditasyon, yani derin düşünme seanslarında elde ettiği bilgi akışının meyvesidir.

Bilgi; evrensel düzeyde her an her yerde bulunur; yeter ki siz onu dogmalardan uzak, açık yüreklilikle ve sahicilikle arayın. Makro ve mikro kozmosu içinde barındıran bu soru-cevap diyalektiğinde ayan olan hakikatler ve bilgi akışının bize kazandırdığı deneyim, Ruhsal Deneyim’in esasıdır.

Ruhsal Deneyim salt bir kitap değildir; daha çok, kişiye özel bir yaşam modelidir. Bu modelin hakikati, kendini bilmek, yaşamı anlamak ve anlamlandırmak üzerine inşa edilmiştir.

Ruhsal Deneyim, bedenimize hapsolmuş varlık enerjimizi açığa çıkarmayı amaçlarken, üst-bilincimiz ile iletişim kurmamızı sağlar. Böylelikle hayatın akışı içinde, evrensel düzenin bir parçasına dönüşerek, mucizevi değişimlere tanık oluruz.

Ruhsal Deneyim, mutlu, huzurlu, sağlıklı, sevgi dolu ve bol kazançlı bir yaşamın kapılarını aralar bizler için. Ruhsal Deneyim, bize evrensel akışın/oluşun içinde tam olarak nerede olduğumuzu görünür kılar. Varlık enerjimizi keşfetmemize ve yaşamın doğasına dair sorularımızın cevaplarının ayan olmasına ebelik eder.

Uzun zaman önce, Orta Asya’da etrafı sularla çevrili, dünyanın geri kalanı tarafından unutulmuş bir adada kıvılcım çoktan çakılmış, kudretli ateş hedefine doğru yolculuğa çıkmıştı. En iyi yaptığı şeyi yapıyor, geçtiği yerleri yakıp küle çeviriyordu. İnsanların çoğu, adına “dünya yükü” denilen farklı yüksekliklerdeki “imtihan dağları”nın altında ezilmiş, içlerinden pek azı zirveye tırmanabilmişti. Dağların tepesinde dalgalanan sancaklardan ise sadece birkaç tanesi lekesizdi. Yüksek sıra dağların altı, eriyip kül olmuş mücevherlerle doluydu. Ansızın yerin altından cılız bir ses işitildi. Düşenin sesiydi. Kibir, henüz tam olarak galip gelememişti demek. “Kül deyip geçme, aşkta tattım ateşi…” diye inledi yankılanan ses. Kül gibi dertliydi nağmeleri. Aşkı dağ olmuş, o dağın altında ezilmişti. Bir şans daha istiyordu ateşten. Ama yaşamak için değil, yeniden düşmek, yeniden yanmak için… Aşkta tatmıştı ateşi. O kadar inledi ki, “minnet ağacı”nın yanıp kül olan incisi sürekli, “Ey aşk, yüreğin kıblemdir bundan böyle” diye tekrarlıyordu. Dağ titredi. Koca kütle dayanamadı. Gözyaşları kaya olup aktı. İnci tekrar gün yüzü gördü. Yolculuk başladı. Yol uzun, duyulacak şey çok, kılavuz aşktı. Kibir tuzaklarını örüyor, aşk menzile yol alıyordu. Ama aşk cehennemin içinde küçücük bir ülkeydi, yanmadan gidilemeyen.

Bakalım bu kadim mücadeleden hangisi galip gelecek?

Kim düşecek?

Kim çıkacak?

“Anılarını kaleme alan Akın Birdal’ın geleceğe aktarmak istediği sözleri vardır; bu yüzden geçmişi yazıya döker. Bize ve sonraki kuşaklara, adeta bir yirminci yüzyıl tarihi anlatırken, yirmi birinci yüzyılın nasıl olması (aslında nasıl olmaması) gerektiğini gösterir. Herkesin hayatı, doğmadan önce, eski kuşaklarla başlar. Akın Birdal da henüz doğmadığı bir tarihte kapıyı açar; bizi küçük bir ken­tin sokaklarına götürür ve elimize meçhul bir sarı zarf tutuşturur. Zarfın sarı rengi, insana hem kayıp hem de özlem duygusu verir. Geçip gidenlere dairdir o, ama geleceğe gönderilmiş bir mektubun zarfıdır aynı zamanda.

Romancı William Faulkner’ın dediği gibi: ‘Geçmiş ölü değildir, hat­ta geçmiş bile değildir.’ Akın Birdal’ın kitabını okudukça bunu daha iyi anlarız. Bugünkü Türkiye ve bugünkü insanlar -iyi olanları da, kötü olanları da- geçmişin içinde bütün şeffaflıklarıyla yer alır. Bunu gördüğümüzde, kimine lanet ederiz (‘Neden geçip gitmemiş bunlar!’), kimine ise gönülden bağlanırız (‘iyi ki geçip tükenmemiş bu insanlar!’).”

Emeğin Şövalyeleri, işçiler okusun diyedir. Çünkü onlar emeğin hakikatine sadakat gereği romantiktirler. Atmosfer kesvetli, ruhlar umutsuz ve akıl boyun eğmiştir çağın ruhuna.

Fakat çağın ruhuna boyun eğmeyen serüvenciler vardır. Ve onlar Foucault' nun deyişiyle, "Yaşamı savunmak gerekir "derler. Netaş Grevi, entelektüelin emekçiyle, aklın bedenle dansı olarak da okunabililr.

‘’O ki çektiği onca acıya ve hüzün dolu trajediye rağmen bulutlara değen adam; gökyüzünün imbiğinden süzülen bulutların demini notalara döken virtüöz…’’

Bulutların Demi’nde Can Barışel’in eski ve ünlü unutulmuş bir müzik emekçisi iken, yıllar sonra eski bir şarkısının tekrar birçok ülke müzik listelerinin zirvesine çıkması

Ve de yeniden dünya çapında şöhrete kavuşması ile başlayan bu serüvenini, sanat aşkıyla geçen ömrünün iniş çıkışlarını, sıcacık hayvan dostluklarını, din-dil-renk ve cinsiyet ayrımı gözetmeden bölüşülen hayatları bulacaksınız…

Yetmişli yılların nostaljik müzikleri, dünya müzik tarihinin bazı unutulmaz grup ve müzisyenleri, bazı unutulmaz kült filmler, tarifsiz aşklar, mucizeler, ayrıca Londra, Brighton ve İtalya’dan manzaralar eşlik edecek okuyucuya…

Duygu gözlükleriyle neler hissettiğimi öğrenmek ister misin?

Hepsi yeni bir keşif!

Ben mutlu bir çocuğum!

Çocuklarınızın hayatlarının ilk yıllarında atacağı küçük adımlarda onlara eşlik edecek bir kitap serisi.

Emziği bırakmak için tam da ihtiyacınız olan kitap.

On arkadaşın gözünden, on emzik bırakma yöntemi! Çocuklarınızın hayatlarının ilk yıllarında atacağı küçük adımlarda onlara eşlik edecek bir kitap serisi.

Bez kullanmayı bırakmak için tam da ihtiyacınız olan kitap!
Yaşadığım ormanda artık lazımlık kullanıyoruz!

Çocuklarınızın hayatlarının ilk yıllarında atacağı
küçük adımlarda onlara eşlik edecek bir kitap serisi.

‘’Hayvanlar, haydi yatağa!
Hepsi yıkandı ve yemek yedi.
Pijamalarını giydi…
Derken bir sesle irkildi.
‘’Neydi o? Horlama mı?’’
Çocuklarınızın hayatlarının ilk yıllarında atacağı
Küçük adımlarda onlara eşlik edecek bir kitap serisi.

Bu kitap, Kuran’da yer alan savaş ve cihada yetlerinin bir incelemesidir. Metoduna uygun okunduğunda bir ayet eyer alan konunun bir başka sure ve ayete açıklandığını gösteren; pratikle teorinin çeliştiğini yine ayetlerle delillendiren bir kitaptır.

Kitapta, “Müşrikleri bulduğunuz yerde öldürün”, “Din Allah’ın oluncaya kadar savaşın”, “Allah yolunda savaşın”, “Savaş size farz kılındı”, “Tevbe eder, namaz kılar, zekat verirlerse aleyhlerine bir yol aramayın”, “Müminleri savaşa teşvik edin”, “Onların boyunlarını vurun”, “Ellerini ayaklarını çaprazlama kesin” vb. bağlamından koparılarak sunulan ayetlerin, bağlamında değerlendirildiğinde aslından neyi anlattığı, yine ayetlerle izah edilmektedir.

Okuyuculardan ricam, bu kitabı ön yargı ve sabit fikirlerinden arınarak okumalarıdır. Einstein, evrenin genişlediğini kanıtlamış. Ama sabit evren modeline inandığı için, kendi bulduğu denklemleri değiştirerek evreni sabit göstermiş. Ancak evreningen işlediğinin delilleri ilerleyen zamanlarda ortaya çıkınca, “Kozmik sabit hayatımın hatasıydı” itirafında bulunmuştu. Einstein, ön yargı sabit fikrinden dolayı kendi bulduğu formülün dahi üstünü örtmek zorunda kalmış. Bir şeyin delili açık ise, zihnimizde var olan algıyı esas alarak,açık  delilleri inkar etmek akla ve vicdana uygun bir tavır olmaz.

Kitabımın bu bakış açısı ile okunmasını öneriyorum.

Sesi büyüleyiciydi. Dünyanın en güzel yerinde gün batımını seyretmek gibiydi. Dondurucu soğukta ateşin başında ısınabilmekti.

Çölde su bulmaktı Tuğçe’nin sesi.

Bu kadar yakınımdayken dokunamıyordum sevdiğim kıza. Ölmeden cehennem azabı çekiyordum.

İçinde kopan kasırgalar, hiçbir zaman dudaklarında son bulmaz Kenan’ın. Fakat hayat acelecidir, cesaretini toplamayı başaramayanların nazlanmasını beklemez.

Onur Aslantürk’ten, bir yandan aşkın en saf halini okuduğunuzu hayal ederken, diğer yandan insanlara olan güveninizi sorgulatan enfes bir ilk roman! Tesadüflere inanıyorsanız bir kez daha düşünün; belki de hiçbir şey göründüğü gibi değildir.

Satırlar arasında kaybolduğunuzda, nefes almayı unutmayın!

Nasıl ki deliliğin sınırlarında dehanın göz alıcı tılsımıyla karşılaşılırsa, bahsettiğim mefhumların hudutlarını keşfedebilirsem eğer, dimağımdaki merceği kaplayan buğuyu ellerimin tersiyle tamamen silip, üzerine neşredilen harflerin izin verdiğinden daha fazlasını tüm mutlaklığıyla görebilirim; şimdinin kurbanı olmaktan çıkıp, şahidi ve sahibi olarak hakikati anlayabilirim.”

Kaderin gerektirdiğini kabullenmenin çaresi, zamanın sezgisel bütünlüğünü idrak etmekte midir? Gerçeğin arayışında, sınırlarındaki buğuyu silmek mümkün müdür?

Yaşam ve ölüm arasında, kendisini yazgının maşası olarak gören ve birikmiş yorgunluğunun ağırlığı altında ezilmeye başlamış bir adam. Günlük rutinine hapsolmuş, okuduklarının akışında ne beklediğini bilmeden beklemek dışında bir amacı olmayan bir diğerini ortak paydada buluşturan bir kadın.