Kağıt Uçak Yayınları

Küçük Kara Balık'ın bir hayali vardır, içinde bulunduğu dereden çıkıp denize ulaşmak. Bu hayalini gerçekleştirme yolunda türlü zorluk, baskı ve engelle karşılaşır. Ama asla yılmaz ve mücadeleye devam eder. Peki, Küçük Kara Balık sonunda hayalini gerçekleştirebilecek mi acaba?

Küçük Kara Balık çevresinin tüm baskılarına karşın, yaşadığı derenin sonunu, denizi bulmak üzere yola çıkar. Bu dünyada başka türlü yaşamak mümkün mü, onu bilmek istiyordur...

Hayal bile edemediği türlü güzelliklerle ve tehlikelerle karşılaşacak, hayret içerisinde kalmasına neden olan şeyler görecek ve en sonunda denize ulaşmayı da başaracaktır.

Sınırları içine hapsolmayı kabullenmeyen, özgürlüğüne düşkün bu küçük meraklı balığın hikayesini okurken yüreğiniz ısınacak.

Bir çekirdek ile bir fidan arasında ne fark vardır? Çekirdek bir sondur. Değişmezse çürüyüp gider. Oysa bir fidanı bekleyen harika bir gelecek vardır. Her şey her an değişiyor. Bu değişiklikleri dikkatle izlerseniz, görürsünüz ki eski şeyler yeni şeyler olmuşlar.

Toprağın üstüne çıktığım vakit sarı yaprakçıklarımı güneşe tutmak istiyordum. Böylece güneş yapraklarıma yeşil renkler verecekti. Büyüyüp bol tomurcuklu, al ve sulu şeftalileri olan, çiçekli dalları olan bir şeftali ağacı düşü kuruyordum.

Küçücük bir ağaçtım, yibe de önümde ne parlak bir gelecek vardı. Ceviz iriliğinde bir yaş yolumu kesmişti ve yukarı çıkmama izin vermiyordu. Onu delecek gücüm yoktu ister istemez çevresinden dolanıp yukarı çıktım.

Dönüşüm, huzursuzluk ve sistemin dayattıkları karşısında insanın yabancılaşmasıdır. Gregor Samsa’nın insanlığı kısıtlanmış, bir odaya hapis olmuş, rahatsız edici bir görünüm almıştır.

Bir böceğin bedeninde bir insan yaşamaktadır. Dramatik olan da budur. Samsa artık ne böcektir ne de insan... İnsan olmaya devam edebilseydi kaderinde bir değişim olmayacak, kendine yabancılaşmayacak, her gün aynı saatte gittiği aynı saatte geldiği işine devam edecek, patronunu üzmeyecek, ailesinin mutlu olması için çabasını sürdürecek, sıradan hayatının içinde yaşayıp gidecekti. Böcek olsaydı da insani kaygılara kapalı olacak, huzura kavuşacaktı. Ancak Samsa hem ikisidir hem de değildir. O artık bir yabancı’dır....

Onun bana böyle yapmaya ne hakkı vardı? Senelerden beri, boşluğunu apaçıkgörmeden, şöyle bir ömür sürmüş, insanlardan kaçsam bile, bunu tabiatımın acayipliğine vermiş, sürüklenip gitmiştim fakat beni memnun edecek hayat hakkında da bir fikrim yoktu. Yalnızlığımı hissediyor ve üzülüyordum fakat bundan kurtulmanın mümkün olabileceğini ummuyordum. Maria, daha doğrusu onun tablosu karşıma çıktığı vakit, bu haldeydim. O beni birden bire sessiz ve karanlık dünyamdan ayırmış, ışığa ve sahiden yaşamaya götürmüştü. Bir ruhum bulunduğunu ancak o zaman fark etmiştim. Şimdi, geldiği kadar sebepsiz ve ani, çekilip gidiyordu. Fakat benim için bundan sonra eski uykuya dönmek imkanı yoktu. Yaşadığım müddetçe türlü türlü yerler gezecek, dilini bildiğim ve bilmediğim insanlarla tanışacak ve her yerde, herkeste onu, Maria Puder’i Kürk Mantolu Madonna’yı arayacaktım. Onu bulamayacağımı daha şimdiden biliyordum. Fakat aramamak elimde olmayacaktı. Beni, bütün ömrümce bir meçhulü, mevcut olmayan bir şeyi aramaya mahküm ediyordu. Bunu yapmamalıydı.