Bu çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, başlangıcından Hıristiyanlık ve İslamiyet'in şehre hakimiyetine kadar olan dönemdeki dini eğitim kurumları, devamında ise Osmanlı İmparatorluğun'dan Cumhuriyet'e kadar olan sürede, toplumsal dönüşüm çabalarının kurumsal eğitim örüntüsü üzerindeki değişim süreci işlenmiştir.
İkinci bölümde ise, Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminde, kendi alanında önemli bir belge olma özelliğini taşıyan Maarif Salnameleri'nin, Diyarbakır'a ait bölümü araştırmacıların hizmetine sunulmuştur. Bu kapsamda beş dönemi içine alan (1898,1899,1900,1901 ve 1903) eğitim kurumlarına ait veriler verilmiştir.
